6e ronde Univé

In de ochtendgroep waren de verwachting hooggespannen. Immers beide ESG-ers wonnen gisteren. Vandaag was het resultaat precies andersom. Beide verloren. Jan Peek zoals gebruikelijk vroeg klaar. Tegen de sterke jeugdspeler Frank van der Werff (1808) verloor hij kansloos. Willem liet tegen Dick Dalmolen (1797) echter wel wat liggen. In een remisestelling offerde Dick een loper om spel te krijgen. Willem nam de loper en had het toen moeten afmaken. In tijdnood wist hij echter niet het juiste pad te vinden. de stukken gingen steeds minder samenwerken en tenslotte verloor Willem.

In de middaggroep ging de aandacht uiteraard naar Evert die aan bord twee tegen de nummer 1 op de plaatsingslijst mocht spelen. Evert speelde zeer secuur en het publiek vond zijn stelling beter. Evert speelde echter optimistisch zijn toren naar b6 in de veronderstelling dat als de loper op c6 zou vertrekken de toren geweldige velden kreeg. De loper op c6 weigerde echter te vertrekken en de toren kwam op b6 geheel buiten spel te staan. Toen de tegenstander eindelijk kon aanvallen had die eigenlijk gewoon een toren meer en wist dit knap uit tebuiten. Evert blijft daardoor op 4 punten staan.

Evert krijgt daar gezelschap van Herman en Marcel. Herman had het betere van het spel. Om de stelling niet te laten vervlakken besloot hij tot een torenoffer, gevolgd door een paardoffer. De vijandelijke koningstelling werd opgeblazen en de vraag was of er nog een verdediging te vinden was. Die werd op het bord niet gevonden en ook in de analyses achteraf  bleek die niet te vinden. Kortom een geweldige opsteker voor Herman. Marcel mocht tegen Christiaan Mol die voor de tweede dag tegen een ex-teamgenoot mocht aantreden. In onze interne heeft Marcel Christiaan al eens verslagen en ook vandaag was het weer raak. Marcel won de kwaliteit en wist het dit keer goed af te maken.

Jan lukte het niet bij bovenstaand drietal aan te sluiten. Hij gaf op zet 8 een loper weg en hoewel hij nog even doormodderde kwam de einduitslag (verlies) niet in gevaar. Bastiaan en Ruud mochten tegen elkaar. De koningspionnen van Bastiaan gingen te ver naar voren en Ruud profiteerde hiervan middels de bekende aanval van torens en dame langs de h-lijn. Ruud wist materiaal te winnen en speelde de partij vervolgens koelbloedig uit.

Hans mocht tegen een oude bekende en kwam er tijdens de partij achter dat het dezelfde partij was als drie jaar geleden. Nu weet je bij Hans nooit hoe betrouwbaar zijn geheugen is, maar hij wist naar eigen zeggen de foute zet van toen te vermijden. Hij liet zijn goede stelling echter verzanden in een remisestelling. Remise werd ook het resultaat.