ESG vergooit bekerwedstrijd
ESG moest in de halve finale van de beker aantreden tegen Leek. Leek staat tweedes in de promotieklasse en ESG vierdes. Leek is bovenin echter veel sterker en de beker wordt over vier in plaats van acht borden gespeeld.
Leek trad niet in zijn sterkste opstelling aan. Ook ESG miste wat spelers, maar dat is het hele seizoen al het geval. Het gevolg was wel dat ESG mogelijkheden zag.
Aan bord 1 moest Jan met zwart optreden tegen Johan Scharft. Die heeft vroeger nog bij ESG gespeeld en beide heren hebben elkaar dan ook vaak getroffen. Johan is op papier een stuk sterker dan Jan, maar de meeste onderlinge partijen werden toch remise. Het werd een voorzichtige damegambiet die al vlot in een herhaling van stelling eindigde. Jan tevreden want ziekte verhinderd niet een goede partij, maar vaak gaat het aan het eind wel mis.
Evert offerde een stuk voor de aanval en dat was op zich terecht. In een vlaag van verstandsverbijstering offerde hij ook nog een toren. Dat was geen offer maar gewoon weggeven. Er kwam nog wel een mooie aanval uit maar de tegenstander kon dit pareren door zijn dame te geven voor een toren. Evert moest daarna met zijn eenzame dame opboksen tegen twee torens en een paard en dat lukt natuurlijk niet.
Wim zag dat Marcel al lang gewonnen stond en besloot remise aan te bieden. Ik dacht dat hij een pion kon winnen, maar toen ik later keek bleek Wim de kwaliteit achter te staan. Hij had echter compensatie doordat de vijandelijke loper niks kon uitrichten. Het remiseaanbod was dan ook terecht. De teamleider van Leek vreesde echter een 2-2 gelijkspel. En dan moet er gevluggerd worden. ESG heeft namelijk de hebbelijke gewoonte deze meestal te winnen en ze zouden aan een 2-2 met vluggeren dan genoeg hebben. Vandaar de opdracht door te spelen die de Leker speler kreeg. Die probeerde vervolgens te forceren en kwam daardoor eigenlijk gelijk verloren te staan. Wim haalde het volle punt binnen.
Bij de stand 1,5 – 1,5 stond Marcel twee pionnen voor en had veel meer tijd. De enige compensatie van de tegenstander was de aktiviteit van zijn stukken. Alle stuurlui aan de wal zagen de winstkansen voor Marcel. De man achter het bord moet het echter ook zien en die had zijn energie blijkbaar in het begin opgesoupeerd. Eerst ging hij lang nadenken om vervolgens met de verkeerde oplossing te komen. Daarna werd het eindspel dusdanig slecht gespeeld dat Marcel zelfs nog verloor.
Rekende we eerst op een gelijkspel, daarna op winst om vervolgens te moeten constateren dat we hebben verloren. Weg finale en volgend jaar niet in de KNSB-beker.
| T | ESG | 1832 | Leek | 1878 | 1½ | 2½ | ma 22 feb |
| 1. | Jan van Os | 1839 | Johan Scharft | 1988 | ½ | ½ | |
| 2. | Marcel Struik | 1841 | Sander Westerlaan | 1942 | 0 | 1 | |
| 3. | Wim Fokkens | 1853 | Pieter Doller | 1859 | 1 | 0 | |
| 4. | Evert Hondema | 1797 | Martien Veldman | 1723 | 0 | 1 |
Emmer Schaak Genootschap 
Recente reacties