ESG 2 trok vrijdagavond naar Haren om daar het tweede van Haren/Oostermoer te bestrijden. Zouden zij het beter doen dan het eerste? Immers die speelde eerder dit seizoen gelijk tegen dit team. De teams waren in hun sterkste opstelling verschenen. Toen uw verslaggever om twintig voor acht de zaal binnenkwam waren de teams al aan het strijden op de acht borden.
En dat deden ze geconcentreerd. Het grootste deel van ons team zag me pas toen ik foto’s ging maken. Zo stevig zat men op zijn bord te turen. Dat gold ook voor de tegenstanders die ik zonder op het wedstrijdformulier te kijken hun juist naam wist te geven.
En het werd een echt mooie pot, spannend tot op het eind. Met vele mooie partijen en vele mooie stellingen.
Anneke was als eerste klaar. De tegenstander had materiaal geofferd voor een aanval en Anneke moest in de verdediging. Vooral haar dame kwam in de problemen en werd steeds verjaagd van haar plekje. De tegenstander speelde de logische zet Te7. Daar moest hij heen had ik gezien, maar helaas voor hem kon het op dat moment niet. Waarom? Omdat hij daar ongedekt stond en wel geslagen kon worden door die verrekte dame van Anneke. En met een toren meer plus het al gekregen offermateriaal was het voor Anneke geen probleem meer om te winnen..
Het werd weer gelijk doordat Hans op zijn Hansiaans verloor. Hans stond al snel twee pionnen achter en de vijandelijke torens kwamen via de c-lijn op bezoek. Daarnaast had de tegenstander zijn koningspionnen naar voren gestuurd. Hans kon alleen de boel blokkeren. Toen de vijandelijke dame naar a6 ging om de aanval op damevleugel nog meer te versterken kwam Hans met een fantastisch torenoffer op g5. Geweldig, in alle varianten uit zag ik. Misschien kon de tegenstander nog naar een stelling waarin Hans een Dame had met de tegenstander een Loper en Toren. Helaas Hans speelde net die variant waarin de koning van h8 kon ontsnappen naar b1. Speel je een torenoffer die je in de boeken doet belanden, geniaal, en dan doe je het vervolg net niet goed. Na afloop zie je het dan wel en dat kost veel nachtrust.
We liepen weer uit door winst van Willem op de overwinnaar van Jan. Ook een geweldige partij waarin veel zat. Willem zette de tegenstander vlot vast en deed een kwaliteit in de aanbieding. De hongerige tegenstander kon dat niet weerstaan. Het gevolg was wel dat hij daardoor volkomen vast kwam te staan. Willem kon zijn aanvallende talenten ten toon spreiden. Moest wel opletten dat de tegenstander niet de kwal terug kon geven. Dat zou leiden tot vervlakking van de partij. Willems Paard sprong alle kanten op en wist uiteindelijk de tegenstander tot opgave te dwingen. Een zeer verdiende overwinning.
Haren/Oostermoer kwam voor de tweede maal op gelijke hoogte doordat Ton verloor. Hij stond met zwart in de opening goed. Nemen op c2 had geleid tot een spannende en onduidelijke stelling. Waarom aanvalspeler Ton dat niet deed is voor mij nog een vraag. Nu kwam hij in de verdediging te zitten. Had een slecht Paard en Toren tegen een goede Paard en een goede Toren. Het was moeilijk te verdedigen en Ton verloor een pion. Dat gaf geen verlichting en Tons paard werd op b3 opgesloten. Die werd niet direkt opgehaald uit angst voor een pionnendoorbraak. Neen de tegenstander ging eerst de torens ruilen en vervolgens speelde hij zijn paard rond en offerde die uiteindelijk op e8. Daar kreeg hij een pionnenformatie van twee vrijpionnen op g5 en f5 voor weer. En het zwarte paard kon nog steeds niet weg. Beslissend dus en Ton gaf op.
Raymond had een partij waarbij ik lang noteerde dat de strijd nog moest beginnen. De tegenstander ruilde zoveel mogelijk af en Raymond ging daarin mee. Het remiseaanbod kwam voor mij desondanks als een verrassing. Immers de tegenstander had een 300 ratingpunten meer. Raymond ging vervolgens overleggen of hij de remise mocht aannemen. Dat is de teamspirit. Na overleg werd besloten dat hij de remise mocht aannemen. Persoonlijk zag ik ook geen mogelijkheden om op winst te spelen. Daarvoor had je lang moeten spelen om in een betere eindspel te komen. Tegen iemand die daar waarschijnlijk beter in is dan jezelf is het daarom verstandig de remise aan te nemen. (2,5-2,5)
Haren/Oostermoer nam daarop de leiding door verlies van Marcelis. Die had een stuk geofferd op f7. Kreeg daar twee pionnen voor weer. Dat is niet genoeg, de aanval moet toch meer opleveren. In dit geval wist de tegenstander de aanval te neutraliseren, waardoor Marcelis het over een andere boeg moest gooien. Dat leverde echter niet genoeg compensatie op. De tegenstander wist langzaam maar zeker de aanval over te nemen en dan kom je een stuk tekort in de verdediging. Twee pionnen tegen een stuk wil soms wel, maar alleen als de plus pionnen dreigend zijn. Marcelis hield het lang vol, maar de tegenstander maakte geen fouten meer.
Vervolgens lag de druk nu op de schouders van Sergei en Sebo. Onder grote belangstelling speelden die hun eindspelen. Het waren eindspelen die zeer geschikt waren voor een lesje over eindspelen.
Sergei had een zware positionele partij. In de opening leek het mij dat het ging om de zwakke pion van Sergei op c6. Sergei kwam een pion achter. Dit werd omgezet in een pion voor, maar de tegenstander had wel een gevaarlijke gedekte vrijpion op c5. Het werd uiteindelijk een eindspel met ongelijke lopers. Wit wist met zijn pionnen een doorbraak te bereiken. Toen Sergei daar niet goed op reageerde moest hij zijn loper geven om promotie te verhinderen. Vervolgens was het aan Sergei de beurt om aan de andere kant een doorbraak te organiseren. Dat lukte. Echter de vijandelijke koning kon er net op tijd bij zijn. Wit kon met zijn overgebleven paladijn (witte loper), de twee zwarte boeren van Sergei tegenhouden.
Bij Sebo waren de dames al vroeg geruild en Sebo had volgens mij het betere van het spel. Dat om te zetten in een gewonnen stelling is echter meestal het probleem. In dit geval kwam Sebo in een eindspel terecht met lopers van gelijke kleur. Sebo had een pion minder, maar die stonden op de goede kleur en die van wit stonden op de verkeerde kleur. Sebo probeerde zeer lang de winst te vinden. Heeft dat er misschien in gezeten? Dat heb ik (nog) niet uitgevogeld. Wat ik zag was dat Sebo van alles probeerde, maar dat het net niet lukte.
Hierdoor hebben we een half bordpuntje minder gescoord dan ESG 1 tegen dit team. Helaas ook een half puntje te kort voor een wedstrijdpunt. De laatste ronde tegen Roden 2 gaan we nog vlammen. Tenslotte zijn we na een stroef begin steeds beter gaan spelen.
Pingback: Eerste klassen; ESG kampioen | De Schaakreporter