Beetje rare term toch. Ontleend aan een liedje op de eerste lp van Captain Beefheart and his Magic Band. Maar precies zoals ik me voel na mijn laatste twee interne competitie wedstrijden: zig zag zwervend in het schaken. Vorige week verloren van Jan O gisteren winst tegen Herman.
Tegen Jan heb ik slecht gespeeld, maar ook hij was slordig. Gevolg: een rommelige pot. Ik miste pionverlies op zet 12, een zet eerder zou dit nog dodelijk zijn geweest, nu was het slechts een pion. In het middenspel hield Jan voordeel, maar kon ik toch enkele tactische tegenkansen scheppen, op het hoogtepunt daarvan was ik het zelf die de juiste route uit het oog verloor. Tot overmaat van ramp ontweek ik even later ook nog dameruil met de desastreuze gevolgen vandien. In Jans commentaar zat wel een kern van waarheid. Hij vond zijn stelling zo goed dat deze wel een paar missertjes kon verdragen. Zo is het!
Dan de partij tegen Herman. Een theoretisch redelijk verantwoorde opbouw werd door Herman wat beter behandeld dan door mij. In het vroege middenspel wist hij licht voordeel uit te bouwen tot winnend, maar in de tactische woelingen die volgden, bleek zijn creatieve Paarduitval naar d5 met aanval op mijn dame niet zo sterk als ik vreesde. Eigenlijk dwong het mijn figuren naar actievere posities, in de zetten die volgden heeft de computer geen enkele kritiek op mijn spel, terwijl Herman niet altijd de allerbeste voortzetting wist te vinden. Vlak voor de 40ste zet kon ik zijn dame vangen tegen een toren en resteerde een eindspel van dame + 2 pionnen tegen toren + 5 pionnen, waarbij alle boertjes nog ver van hun promotievelden verwijderd waren. Dat ging mij in lichte tijdnood aanvankelijk heel goed af, maar uiteindelijk presteerde ik het toch om twee blunders achter elkaar te maken, waardoor Herman een unieke kans kreeg op remise. Aan een minuut van voor hem zeldzame schaakblindheid heb ik te danken dat hij deze mogelijkheid onbenut liet.
Na twee nederlagen op rij, een overwinning. Zig zag!
(twee verslagen in een, de afgelopen week waren we op Terschelling, vandaar)
Weet je dat Don van Vliet ooit eens op kwam draven in Sjef van Oekels Discohoek? Nou, dan weet U dat nu wel weer!! Maar, het is een mooi verslag. Dat moet ik U nageven. :-). Hoop over een paar weken weer te kunnen schaken in Het Brinkenhoes. Mis het wel.
En weet je dat Frank Lammers in 2011 de Captain overtuigend speelde in een stuk van het NNT (Low Yo Yo Stuff)? (Google op NNT Captain Beefheart en vind een mooie You Tube video). Trouwens Eric, ik mis jou ook in de speelzaal.
Maandag de 28e ben ik weer van de partij. Ik zal eens Googlen. Tot dan.