Tasten in het duister, om na lange jaren van schaak te bepalen welke systemen mij nu eigenlijk het best liggen. Ik heb een voorkeur voor wild en met offers, vaak leidt dat tot interessante partijen en veelvuldig verlies. Soms ontkom ik er niet aan of kies ik ervoor om saai en logisch te spelen, soms ook met een behoorlijk resultaat.
De laatste twee interne competitierondes waren misschien wel illustratief. Met zwart nam Sergei tegen mij het heft in handen, zette vol in op pionwinst maar verwaarloosde daarbij zijn ontwikkeling. Met rechtlijnig tegenspel kon ik het bord veroveren, de pion terugwinnen, vier oprukkende pionnen aan een centrumdoorstoot laten werken en loperpaar en torenpaar volstrekt logische en sterke posities laten innemen. Hier speelde Sergei in mijn geest en ik zoals mijn droogste tegenstanders dat zouden doen. Al snel was de winst een feit.
Op de laatste clubavond van de interne wilde ik toch iets ongebruikelijks doen, niet eens agressief maar wel verrassend en frivool. Ik vermaak me erg met ‘Bent Larsen’s Best Games -Fighting Chess with the Great Dane’ en had me voorgenomen om tegen Jan onbekende paden te bewandelen met de Nimzowitch / Larsen Opening 1. b2-b3, waarmee de Deense grootmeester behoorlijke successen heeft behaald, Aan het bord naast mij werd met 1. f2-f4 geopend, wat ik als een goed voorteken beschouwde, immers met deze Bird-opening verwierf Larsen ook veel roem.
Onze partij ontwikkelde zich aardig en leverde een leuk schouwspel op, totdat ik de opstoot e4-e5 uitvoerde. Ik had daar al mijn twijfels over, immers de bedoeling van b3 was om met Lb2 al snel de zwarte hoofddiagonaal te bestrijken, iets wat de pion op e5 zelf blokkeert, maar kon de verleiding niet weerstaan om ruimte te pakken. De computer wijst mijn zet duidelijk af, evenals een daarop volgend pionoffer, dat mij op c4 weliswaar een mooi veld voor mijn paard opleverde, maar toch onvoldoende compensatie bood in een toch al mindere stelling. Na die twee missers heeft de partij nog wel een tijdje geduurd, zag ik ook nog wel aangrijpingspunten en kansen, maar volgens opnieuw de computer sloeg dat echt nergens op. Met logisch spel trok Jan de winst dan ook betrekkelijk eenvoudig naar zich toe.
En daarmee is mijn interne competitie afgelopen. Met 8 punten uit 15 partijen (of 10 uit 17 inclusief 2 reglementaire overwinningen omdat tegenstanders moesten afzeggen) mag ik tevreden zijn. Tegen de top 4 plus Herman scoorde ik daarbij 4,5 uit 10, voor mij toch geen slecht resultaat.
Recente reacties