Dat kan ook wel simpeler

In mijn wedstrijd tegen Wesley liepen we al vanaf zet 3 uit de (voor onze) theorie. Na een catalaan van Wesley en een ietwat aparte verdediging van mijn kant kwamen we aan in het middenspel.

Wesley begon daarin een pion door te zetten, die mijn dame kon aanvallen maar die ik gewoon kon pakken met mijn paard en dame, en enkel door zijn toren werd gedekt. Hij speelde dit echter zo snel dat ik toch even moest zoeken onder welk veld het addertje zat. Na enig nadenken zag ik het niet en met een “nou laat maar zien dan” pakte ik de schijnbaar gratis pion. Direct daarna nam Wesley mijn zijn loper de h7 pion bij mijn koning… waar ging dit heen…

Ik nam zonder veel nadenken de “gratis” loper en keek Wesley nog aan met een wat-doe-je blik. Hij zette zijn aanval gedecideerd door en gaf een schaakje met zijn dame op H5. Ik ging rustig terug naar g8 en toen klonk het “… wat doe ik …”.

Hij had toch over het hoofd gezien dat alles gedekt stond en dat zijn aanval niet kon doorzetten zoals verwacht, mede door een penning op zijn eigen koning van zijn sterktste aanvaller. Na nog meer afruilen kwamen we uit bij de volgende toch redelijk penibele positie:

Wit dreigt met mat in 1 en zwart moet reageren. De meest veilige optie is hier Rf6. Wit geeft schaak, de koning is veilig en de pion op e6 kan niet worden genomen door schaakjes van de zwarte dame na Nxe6 Txe6 Txe6. Ik moest hier toch iets kunnen vinden wat meer forcerend is, als dat stomme paard maar niet f3 dekte dan was het gewoon mat.

Daarmee vond ik gelukkig redelijk snel de volgende forcerende combinatie:

Bh6! Als wit neemt (wat in de partij gebeurde) , volgt Tf3! en Nxf3 Qxh6! Een succesvolle deflectie van zowel paard als dame waarbij de dame wordt gewonnen. Het extra stuk geef ik terug maar toren paard tegen dame paard en zoveel extra pionnen is teveel.

Als wit overigens niet neemt verliest het gewoon een extra stuk, wat volgens de computer nog het beste is 🙂