Gestart met een overwinning in stijl

Deze kop geldt helaas niet voor mijn team, ESG 2, dat de thuiswedstrijd tegen Tjonger – Aa – Linde met 3 – 5 verloor. Ik heb het slechts over mijn eigen partij.

Na een tamelijk regelmatige opening, dreigde ik het initiatief voor mijn gevoel enigszins te verliezen. In de diagramstelling na Pd7-e5 is het aan mijn tegenstander om een goed vervolg te kiezen.

WIT AAN ZET

WAT ZOU U DOEN?

Hij kiest voor Tf1-e1. De computer keurt deze zet af, maar wij spelen mensenschaak. Dan lijkt die zet toch niet zo verkeerd. Immers, een niet te ontkennen dreiging op mijn dame is hier aan de orde.

ZIET U VERVOLGENS MIJN ANTWOORD OP Tf1-e1?

De computer vindt mijn reactie overigens niet optimaal omdat deze een deel van mijn voordeel opgeeft. Maar het is als gezegd mensenschaak en ik speel geheel in de van mij bekende – en vaak tot mislukken gedoemde – offerstijl. Waar het rekenbeest de voorkeur geeft aan het gortdroge Td8-d4, gaan bij mij alle remmen los met Pe5-d3. Hupsakee, pakt u mijn dame maar! Dit wel na zeker drie keer checken of er niet ergens een lek in zat, want hoeveel wonderschone offers en bizarre aanvallen mij danig hebben opgebroken omdat ze zo lek als een zeef bleken, is niet op de vingers van twee handen te tellen.

De ander zag nu ook de mogelijkheden en moeilijkheden die de stelling bood. Het slaan van de dame had zo zijn onaantrekkelijkheid, immers met mijn dubbelschaak Pd3-f2 zou ik zijn dame winnen en om kwaliteitverlies te voorkomen, zou hij zijn toren naar e1 moeten terugtrekken, waarna mijn paard via c3 de a4 pion kon winnen. Ik hoopte dat hij om het veld f2 te beschermen zou kiezen voor de blunder Te1-e2, waarna ik na Pd3xf4 de winst voor het grijpen heb. Het leukst is dan de variant 23. Te2xe7, Lc6xg2+ 24. Kh1-g1, Lf6-d4+ 25. Te7-e3, Ld4xe3 mat. Dat had ik dus gezien. De computer vertelt dat 23. Te2-f2 beter is, maar ook dan is het snel uit.

Wit koos voor 22. Txe7, waarna 22…. Pf2+ 23. Kg1, Pxd1 24. Te1, Pc3 25. Tbc1, Pxa4 26. Pb1, Td4 27. b5, axb5 28. cxb5, Lxb5 29. g3, g5 leidden tot opgave van wit.

Zat er dus toch een grote fout in mijn behandeling. Ziet u ook waar?