ESG2 begint met uitzege

Code geel vanwege onstuimig weer. Teamgenoten uit buitendorpen werden daarom van huis gehaald en teruggebracht. Maar in Friesland scheen de zon. Dit zowel onderweg, alsook in Heerenveen, waar ons tweede tegen TAL aantrad en won. TAL genoemd naar de riviertjes Tjonge, Aa en Linde, de samenwerking van drie Friese schaakclubs voor de KNSB competitie. Niet naar Mikhail Tal, de achtste wereldkampioen schaken. De dag begon trouwens in mineur, omdat we slechts met 7 spelers konden afreizen.

Van de andere partijen heb ik maar heel weinig meegekregen. Daarover dus een zeer beknopt verslag. Meevaller meteen dat de Friezen ook een schaker misten, die met autopech in de buurt van Ommen gestrand was. We kwamen overeen dat Gert van het achtste naar het zesde bord verhuisde, anders zouden er twee reglementaire resultaten genoteerd moeten worden, nu konden alle aanwezigen ook echt spelen. En daar doen we het immers voor.

En Gert was het eerst klaar. Met de aantekening dat de ontwikkeling van zijn tegenstander traag op gang kwam, werd in gelijke stelling na bijna twee uur spelen remise overeengekomen. Niet veel laten volgde de winst van Bastiaan in een partij waarin mij vooral het bijzondere stellingsbeeld van schuin tegenover elkaar staande dubbelpionnen op de a en b lijn was opgevallen. Na de remise van Wesley, in een correcte en zeer evenwichtige strijd, en de winst van Toby, die langzaam maar zeker zijn tegenstander fijnkneep, beloonde Sergei zichzelf met een soeverein gespeeld eindspel en stelde daarmee de winst voor ons team veilig. Jammer dat Kevin daarna verloor. Hij was er dichtbij, maar miste net een beetje stellingsgeluk in een pionneneindspel.

Zelf speelde ik een trieste partij. Vergreep me in de opening met een zet die ik anders nooit speel, waarna ik voor een opzet koos die niet deugde. Toen ik het toch een beetje gelijk kon trekken, begon ik ouderwets aan een mataanval te denken. Ik zag er de vage contouren van, maar moest daarvoor wel het zwarte paard van f6 verjagen. Ging het knol naar h5 en pas toen zag ik zijn dodelijke familieschaakdreiging op g3. Alleen met Tf2-f3 kon ik dat verhelpen. Ergo geen geofferde maar een verloren kwaliteit, weg aanval en toen de zwarte dame zich naar het onheilsgebied bewoog ook nog eens een verloren pion. Dit alles om mat de voorkomen. Met mijn loperpaar kon ik nog wel wat dreiging en op bord brengen, maar waarschijnlijk was dat toch meer optisch dan reëel. Mijn tegenstander ontzenuwde bekwaam mijn pogingen en won verdiend.