ESG2 verliest eervol: “We vochten als leeuwen”

En eigenlijk wonnen we ook. Aan de borden behaalden we een 3,5 – 2,5 overwinning op Groninger Combinatie 6. Reglementair verloren we met 3,5 – 4,5. Immers Bastiaan hadden we afgestaan aan het eerste, ons vlaggenschap, invallers waren niet beschikbaar en door een no-show bleef ook een tweede bord leeg.

Het is half vijf. We staan met 2,5 – 0,5 voor (reglementair is het dan dus 2,5 – 2,5). Aan twee borden waarop wij zwart hebben, is de strijd nog volop gaande.

De Groningers zien wellicht het zerk al drijven. Onze spelers hebben beiden een royale tijdvoorsprong. En de stellingen zien er niet onmogelijk uit. Volgens de computer is het dubbeltoreneindspel van Kevin 1,52 punt voordelig, terwijl de stelling van Sergei als 1,44 nadelig wordt getaxeerd.

Hoe kwamen wij zo ver? Rond vier uur kwamen de eerste resultaten op het wedstrijdformulier. Als eerste was ik zelf klaar met een overtuigende winst. Ik zal niet vaak zo tamelijk vlekkeloos gespeeld hebben. Mijn tegenstander was de hele partij dan ook kansloos en zag zijn achterstand toenemen tot hij met mat in twee voor ogen de strijd opgaf.

Een minuut later meldde Wesley zin remise. Een redelijk resultaat, zeker omdat hij tegen een scherp gambiet aanvankelijk heel secuur moest spelen om zijn pluspion te behouden zonder in problemen te komen. Toch jammer omdat hij in de daarop volgende fase zijn pluspion moest opgeven, waarna hij terecht het aanbod van zijn tegenstandster accepteerde.

Meteen daarop volgde de winst van Flip. Hij stond een pion achter, maar zijn stukken stonden beter, dus meer dan voldoende compensatie. Met een paardoffer creëerde hij een geforceerde doorgang naar dame, voor de ander genoeg om op te geven. Een overwinning tegen een man die een kleine 200 ratingpunten meer aan de tafel bracht. Chapeau!

Toby toonde opnieuw hoe taai en vindingrijk hij is in verloren stellingen. De Groninger omzeilde echter alle opgestelde vallen en schoof Toby behoedzaam en geduldig het ravijn in. En daarmee was de stand bereikt waar dit artikeltje mee begon.

Kevin weet zijn dubbeltereneindspel inderdaad in winst om te zetten. Misschien met een omweggetje, maar zijn zege is altijd in het vizier gebleven. Is het tot slot aan Sergei om te proberen uit een mindere stelling minimaal remise in de wacht te slepen. En zeker na de afruil van de dames blijkt dat onmogelijk, waardoor we uiteindelijk toch eervol ten onder gaan.