ESG 2 tegen Unitas 5

ESG 2 – Unitas 5

1. Douwe Többen (1841) – n.o. 1 – 0
2. Jan van Os (1864) – Ynte Visser (1696) 1 – 0
3. Geert ten Hietbrink (1733) – Yang Hang Tang (1599) 1 – 0
4. Willem Boontje (1614) – Roel Broekman (1610) 0 – 1
5. Gerard Dijkstra (1737) – Marc Smulders (1595) 1 – 0
6. Jan Reinink (1502) – Johan Wessels (1524) 0 – 1
7. Bastiaan van Os (1700) – Stein Wollinga (1074) 0,5-0,5
8. Jan Peek (1548) – Jeroen Bakker (0767) 1 – 0

Zo de kop is er van af. Met een winst op het zwakke Unitas 5. Althans zwak op papier, maar achter het bord toch wat sterker dan het papier.
Ze kwamen met 7 man en dat betekende dat Douwe een gratis punt kreeg. Hij moest daar wel op wachten, want misschien kwam de zieke Unitasser toch nog.
Het leek allemaal heel voorspoedig te gaan. Na een uur stonden we op Willem na allemaal goed. De punten kwamen dan ook vlot binnen.
Het tweede punt kwam van Geert die in de opening een pion won en deze vasthield en zelfs de aanval in stand wist te houden. Beide spelers lieten vooreerst de rokade achterwege terwijl de pionnen naar voren gingen. Toen ze uiteindelijk beiden lang rokeerden bleek de witte koning onveiliger te staan dan de zwarte. En dat ondanks het feit dat de witte achter een pionnenformatie stond, terwijl de zwart open en bloot stond. Geert wist de witte koning mat te zetten.
Het derde punt kwam van Jan Peek. In wat heet een onregelmatige opening was Jan fel ten aanval getrokken, maar de aanval sloeg net niet door. Jan besloot daarom maar remise voor te stellen in een stelling die m.i. best kansen bood. De tegenstander als een echte jeugdspeler zei uiteraard neen. Je reist tenslotte niet van Groningen naar Emmen om kort te schaken. Daarbij komt dat je van een remise meestal al weinig leert. In dit geval had hij beter wel kunnen aannemen want drie zetten later stond Jan twee pionnen voor en kon de partij gewoon uittikken. Een remise had Jan zeker 50 ratingpunten gekost.
3-0 voor dat voelt lekker. Ik stond op dat moment een pionnetje voor en kon rustig proberen om dit te winnen. Een blik op de overige vier borden leerde mij dat ik dit waarschijnlijk ook moest wilden we punten pakken. Jan Reinink stond een stuk achter (weggegeven in betere stelling), Gerard ging niet in op een ruil van een toren tegen twee stukken en stond een pion achter. Willem stond al vanaf de opening een pion achter en Bastiaan stond ook al niet meer gewonnen.
Jan Reinink verloor inderdaad. Dat was jammer want hij had een fantstische stelling waarin zijn loperpaar veel sterker was dan de twee paarden van zijn tegenstander. Jan gaf echter een loper cadeau en werd er vervolgens vakkundig afgetikt. (3-1).
Bastiaan besloot bij deze stand remise aan te bieden wat werd aangenomen. (3,5-1,5). Winst van ondergetekende zou dan nl de winst van de wedstrijd betekenen. Bastiaan zal wel balen van de rating van zijn tegenstander, maar Bastiaan kijkt altijd meer naar de stelling op het bord en van de wedstrijd. Het was de eerste wedstrijd van Bastiaan in zes jaar dat hij géén teamleider was en dat is moeilijk af te leren.
Gerard zorgde vervolgens voor een grote verassing, of misschien was het zijn tegenstander wel. Na een dameuitval van deze kon Gerard een dubbele aanval uitvoeren wat minimaal een stuk zou opleveren. De tegenstander gaf vervolgens direct op. (4,5-1,5). laten we hopen dat na een seizoen van bad-luck nu het seizoen van good-luck is aangebroken voor Gerard.
Ikzelf zorgde er vervolgens voor dat we met redelijke cijfers wonnen. Het pionnetje voor werd van zwak sterk gemaakt, de vijandelijke koning in een uithoek geparkeerd en mijn eigen koning in veiligheid gebracht. Toen een tweede pion zou vallen gaf mijn tegenstander op. Het was een mooie partij waar ik mijn stukken met kleine middelen steeds beter kwamen te staan en zonder dat mijn tegenstander echte fouten maakte. (5,5-1,5)
Willem bleef vervolgens alleen (nou ja, met zijn tegenstander) strijden om een remise er uit te slepen. Ondanks morele steun van het veelkoppige publiek lukte dat niet. Als invaller toch géén slechte beurt gemaakt. (5,5-2,5)

jan van os