Zwaar bevochten gelijkspel

E.S.G. 1 – H.S.P. 1 4-4

1. Arie van Wageningen (2079) – V. Geeraets (2024) 0-1

2. Leo Roos (1895) – B. Bontjer (1872) 0-1

3. Herman Snelders (1959) – J. Havinga (1900) 0,5-0,5

4. Herman Voss (1981) – R. v.d. Meulen (1829) 1-0

5. Wim Fokkens (1907) – T. Hertig (1820) 0,5-0,5

6. Marcel Struik (1806) – S. Sprik (1746) 0-1

7. Ruud Winkel (1807) – E. Reintker (1683) 1-0

8. Evert Hondema (1809) – F. Verwey (1693) 1-0

Toch weer een teleurstelling voor ons eerste was het gelijkspel dat we speelden tegen HSP uit Hoogezand/Sappemeer. Op alle borden hadden we lichte tot redelijke ratingoverwicht en dan reken/hoop je toch op een overwinning. Dat werd het niet en echt meer heeft er niet ingezeten.

Omdat ik mijn eerste plaats in de interne competitie veilig moest stellen en daarom intern moest spelen, heb ik alle partijen niet van minuut tot minuut gevolgd. Gelukkig won ik net voor de tijdscontrole, zodat ik zowel als wedstrijdleider klokken kon zien vallen als nog wat van de partijen meekreeg.

Wim opende de score met een remise. Het feit dat Wim gezien de weersomstandigheden nog vroeger moet opstaan had hier een grote invloed op. Natuurlijk geeft Wim géén remise als hij denkt dat er nog wat in zit, maar dat zag hij nu dus niet.

Topscoorder Evert zette ons op voorsprong door een zeer mooie koningsaanval die ook nog eens in stijl werd afgesloten. Hij houdt daarmee zijn 100% score (4 uit 4) en kan naar eigen zeggen nu vol vertrouwen het duel met Sissa tegemoet zien.

Leo is nog op zoek naar zijn vorm van september. Toen won hij alles, maar nu heeft hij het niet. Kwam al vrij slecht te staan en had daarbij ook nog eens vliegende tijdnood. Won hij vroeger in tijdnood deze partijen nu ging het net als vorige week tegen herman Snelders verkeerd. Leo offerde nog wel bijna al zijn materiaal om mat of eeuwig schaak te geven. Maar verder dan zijn tegenstander van zijn stuk te brengen en schrik aan te jagen kwam hij niet. De verdedigende zetten werden gevonden en toen stond Leo gewoon een heleboel materiaal achter en kon opgeven.

Twee partijen werden op de vlag gewonnen. Herman Voss won na de hele partij beter te hebben gestaan, maar net niet genoeg om de doodsklap uit te delen. Hij bleef echter druk uitoefenen zodat de tegenstander steeds een verdediging moest vinden. Dat kostte tijd en op de 38e zet ging deze door de vlag in een stelling die Herman de winst zou brengen.(2,5-1,5)

Marcel verloor door zijn 40e zet net te laat uit te voeren. Met het indrukken van de klok viel de vlag. Dat had niet gehoeven, althans dat de vlag viel. De zet was logisch en daar had hij nog enkele seconden voor. Eerlijkheid gebied wel om te zeggen dat hij op dat moment goed beroerd stond en de tegenstander al mat in één gemist had. Toch gek, het is de zoveelste keer dat Marcel een kwaliteit voorkomt en dat dan niet tot winst weet te voeren. Nu was winst dit keer niet eenvoudig, maar de loper op a3 begraven ipv pion f2 te verdedigen was niet zo’n sterke zet. Grootste probleem is echter de tijdsindeling. In de KNSB krijg je na 40 zetten er één uur bij, nu slechts een kwartiertje. Als Marcel er voor zorgt niet zo in tijdnood te komen dan zorgt hij beslist voor nog meer punten.(2,5-2,5)

Marcel overdenkt op de bar zijn fouten

Ruud zorgde weer voor een voorsprong. Wist af te wikkelen naar een eenvoudig te winnen pionneneindspel en dit werd perfect uitgespeeld (3,5-2,5) Hiermee heeft ook Ruud al zijn partijen nog gewonnen. Omdat hij de eerste ronde aan de andere kant van de wereldbol zat is hij niet medetopscoorder, maar 3 uit 3 is toch vermeldenswaardig. Bij deze dus: Ruud heeft 3 uit 3.

Omdat Arie al lange tijd vocht om verlies te voorkomen werd de partij van Herman Snelders beslissend voor de uitslag. Herman stond slecht, op sommige momenten zelfs verloren, maar had de stelling naar zijn hand weten te zetten. Ondanks twee pionnen achter was de stelling gevorderd in een stelling waarin de tegenstander niet meer zag hoe hij moest winnen en uit barre armoede maar remise aanbood. Herman kon uiteraard niet anders dan het aannemen. Zo zie je maar weer, blijf in je kansen geloven, bouw een stelling en zorg dat je toren aktiever wordt dan die van de tegenstander en dan kun je met twee pionnen achter remise spelen. Complimenten derhalve voor Herman voor de tweede helft van zijn partij. (4-3)

Herman Snelders aan het analyseren

Arie heeft lange tijd geprobeerd om zijn stelling tot een winststelling om te toveren. Toveren helpt meestal niet veel in het schaken. In dit geval leidde het tot een vijandelijke paard op f6 die de stelling in een dodelijke greep hield en wat uiteindelijk een aantal pionnen kostte. Omdat het een open stelling betrof had de tegenstander er géén moeite mee om de stelling te winnen. Arie bleef het proberen, maar moest toezien hoe al zijn ideeën werden weerlegd.

Teleurstellend was het eindresultaat. De volgende ronde kunnen we het goedmaken door van Sissa te winnen. Tenslotte is het de enige wedstrijd die we op papier niet hoeven te winnen. Weest u echter niet verbaasd als de volgende ronde een aantal grootmeesters aan het bord verschijnen. Hoewel we nu drie punten achterstaan houdt het bestuur alle mogelijkheden nog open.