ESG3 Degradatie lijkt onvermijdelijk

Na het 2,5 – 5,5 verlies uit tegen Dwingeloo staat degradatie vrijwel vast. Het team heeft 2 matchpunten en 6 bordpunten achterstand op Staunton3, dat lijkt te veel hoewel het onderlinge duel nog gespeeld moet worden.

Uit tegen Dwingeloo werd royaal verloren. Kwamen we er niet aan te pas? Geenszins. Jan, Fred en Reint haden winst in handen en scoorden samen toch slechts 1 punt, dat ik zelf het punt kon delen mag echter als meevaller worden beschouwd.

Een wedstrijdverslag in bordvolgorde:

Willem aan bord 1 probeerde het nog uit zijn tenen te halen, maar de twee pionnen achterstand vanuit de opening bleken aan het eind toch fataal, uiteindelijk beslisten ver opgerukte vrijpionnen namelijk het duel. Maar wat heeft Willen alles geprobeerd! Het was de langste partij van de avond.

Ik zelf speelde een favoriete opening, maar kwam tot mijn verrassing op de koffie. Moest een loper geven tegen een wankele pion, het wachten was op het genadeschot. Ik vlocht er nog een iets in, minder dan een valstrik, maar de tegenstander tuinde erin. Hij bood meteen remise aan, dat ik niet mocht accepteren gelet op de stand en de situaties op de borden. Toen ik in een gelijke stelling de aanval zocht, kon mijn tegenstander een zetherhalingsstelling afdwingen. Remise.

Jan had vooruit gespeeld.Wij weten slechts dat hij naar eigen zeggen aan winst had geroken, hetgeen door de Dwingeloospelers alszodanig werd beaamd. De partij eindigde in remise.

Fred kwam echt goed, waarschijnlijk gewonnen, te staan, nadat zijn opponent in een aanvalspoging een te optimistisch stukoffer bracht. Een ver opgerukte centrumpion vroeg  Freds aandacht, waardoor hij zijn voorsprong niet meer kon verdedigen. In een pot-pot-potremisestelling werd de vrede getekend.

Hans ging fris van de lever, 23 zetten in minder dan een half uur is als je er een stuk bij verliest misschien iets te vlot gespeeld, maar het meeste was voor hem bekende theorie. Dus pech. Dan staat de vechtjas in hem op, die nog loert op rommelkansen en denkt aan pat, vliegers die helaas niet meer opgingen.

Marcelis bewaarde in zijn partij lang het evenwicht, maar plotsklaps draaide hij zijn tegenstander de nek om door met twee paarden en een dame door het midden regelrecht af te stevenen op mat of damewinst. Zo pakt hij regelmatig toch de winst in de eerste klasse.

Klaas stond al vlot materieel achter, maar de stelling was zeer onoverzichtelijk en ik zag Klaas interessante wegen inslaan, die zijn tegenstander behoorlijk verrasten. Helaas mocht het in the end niet zo zijn, het draaide toch uit op verlies.

Dan aan het slotbord Reint. Opnieuw zette hij zijn partij met zwart zeer gedegen op met de nodige tijdsinvestering. Hij overspeelde zijn tegenstander, koos niet voor wild damegeraas tegen de witte koning, maar won heel subtiel pion na pion, waardoor hij maar liefst 4 pionnen voor kwam te staan, zonder compensatie voor zijn tegenstander. Dat hij zich onder enige tijdsdruk op zijn 40 zet (hij had nog 1 minuut, eigenlijk een teken van zeer goed time-management) mat liet zetten, was beroerd. Vorig seizoen bracht Reint met zijn overwinning in het slotduel ESG3 inveiligheid, nu kon hij die heldendaad niet herhalen.

Toch is Reint met twee jaar 1-klasse ervaring in the pocket flink gegroeid als schaker. Dat geldt voor meer spelers van het derde. Niettemin begrijp ik Hans die zei het ook wel weer prettig te vinden om volgend seizoen in de 2 klasse te spelen tegen meer spelers van gelijk kaliber. De kans is heel klein dat we onze laatste theoretische mogelijkheid tot klassenbehoud nog verzilveren, heel klein, maar toch schrijven wij het seizoen nog niet af voordat het over is!