Het werd het net niet. Na een spannend duel werd het tweede weer op zijn plek gezet. De boosdoener was volgens de eindstand Het Kasteel uit Coevorden. Met maar liefst 6-2 werden wij terug verwezen naar de middenmoot. Kampioen worden werd toch al lastig gezien de forse overwinningen die de Coevordenaren steeds maar weer boekten, maar je weet het soms niet… Zij een mindere- en wij een betere dag.
Toen ik na, zeg maar, zo rond 9 uur bij de borden langs liep zag ik, dat wij voornamelijk aan de borden 5 t/m 8 onze spelers beter staan terwijl wij aan de topborden toch wel problemen kenden. Nog niet echt dramatisch, maar toch. Uitschieter was Marcelis, die had een schitterende aanval en had zijn tegenstander volledig in de tang. Maar ook Almar en Theo hadden kans op meer. De stelling van Hans was op dat moment lastiger te doorgronden, maar ook daar zat wel muziek in. Aan de topborden kwamen Jan en Ton onder druk te staan terwijl Geert knokken moest voor een halfje. Aan bord 1 ontstond een hels gevecht om de punten. Daar was er op of er onder.
Halverwege de avond werd er echter niet beter op. Marcelis verslikte zich, Hans was net even te royaal, terwijl Jan en Ton gewoon kopje onder gingen. Geert speelde keurig remise en dat deed Theo ook. Douwe kwam aan bord 1 onder zwaar vuur te liggen, sputterde goed tegen maar ging ook kopje onder.. Almar speelde een puike partij en wist, laat op de avond, de strijd naar zich toe te trekken en een vol punt te scoren. Al met al een terechte overwinning voor Het Kasteel, maar wel wat geflatteerd.
Op 7 maart moeten wij opnieuw aan de bak, dan -ook weer thuis- tegen Staunton 3. Zij hebben weliswaar 1 wedstrijd en 5 bordpunten meer dan wij, maar in rating zijn ESG 2 en Staunto 3 aan elkaar gewaagd. Dus….
Goed verslag. Zo was het, Douwe. Uiteindelijk kansloos verloren. Volgende keer beter.
Pingback: Eerste klassen | De Schaakreporter