Lewenborg maatje te groot voor ESG2
Afgetekend met 6 – 2 verloren. Iemand van de gastheren had het over ‘geflatteerd’. Maar of dat echt zo was? In het begin van de avond had ik goede hoop op een spannende wedstrijd, maar nog voor tienen tekende een ruime nederlaag zich al af.
De eerste klap is een daalder waard. Theo overspeelde zijn tegenstander vanuit de opening. Won een kwaliteit, eigende zich alle ruimte toe en hij ook nog de dame ging winnen, vond de ander het wel welletjes. Zo werd Theo onze held van de avond. Fijn dat hij meespeelde!
Ikzelf speelde een leuke pot. Schuin tegenovergestelde rokades, of hoe heet dat ook weer? Agressieve acties van beide zijden, maar toen ik dacht een briljante zet te doen, was juist die misschien net de verliezende. Niet mijn gewoonte, maar ik ga hem naspelen, al is het maar om de opmerkingen van Douwe en Almar na afloop te checken.
Raymond bood goed verweer, maar de tegenstander bleek net wat te sterk vanavond. Zonder echte kans op tegenspel verloren.
Bij Marcelis was het niet veel anders, hij verloor een pion en toen hij zich daar op richtte werd hij het slachtoffer van een ‘mat achter de paaltjes’-motief .
Hans mocht zelf bepalen of hij remise zou aanbieden, even later noteerde hij een puntendeling, ik weet niet door wie aangeboden.
Geert speelde na een goede behandeling van opening en middenspel op mat, dat er niet in zat, maar hem wel een stuk kostte. Taai verweer mocht niet meer baten.
Ik vroeg mij af of ooit iemand meer gedrongen had gestaan dan Almar, maar de in elkaar geschoven pionnenformaties zouden misschien wel zijn redding zijn. De tegenstander kwam echter via een omweg over de damevleugel toch met alle kracht binnen. Toen was er geen houden meer aan.
Ik dacht al over een verslag met als thema iets van de eerste en de laatste klap uitdelen, oké de tussenliggende klappen mochten van onze tegenstanders zijn, maar Douwe kon geen winst binnen halen. Hij besloot na een creatieve pionwinst, niet op een open h-lijn te spelen, maar zijn h-pion door te schuiven. Misschien zat het daarin, misschien was er ook in de gekozen variant een winstweg. Maar taai en bekwaam verdedigen leverde de Lewenborger remise op.
Kortom, winst van Theo, remises bij Douwe en Hans en verlies van de rest.
Heren, in de slotronde moet dan anders!
Emmer Schaak Genootschap 
Recente reacties