Maandag kwam het team van Van der Linde uit Winschoten op bezoek voor de strijd om de NOSBO-beker. Het werd een wedstrijd van: Pech, geluk, net niet en net wel. En weer viel het ten nadele van ons uit. We doen het ons zelf aan, maar een beetje meer geluk had wel gemogen.
Het begon toch wel mooi. Twee witspelers die de stelling naar hun hand wisten te stellen en daar stond slechts één zwartspeler tegenover die op moest passen.
We beginnen het verslag met Net niet. Wim kwam geweldig uit de opening en had zijn tegenstander aardig in de duimschroeven en het leek een kwestie van tijd tot de genadeklap uitgedeeld zou worden. De tegenstander wist echter een trucje in de stelling te bouwen. Het leek of hij een toren liet insluiten. Toen Wim deze toren wou verobberen werd hij geofferd en bleek Wim met wat schaakjes een toren van hem zelf te verliezen. Daarna werd snel de vrede getekend. Met de ervaringen van de laatste wedstrijden in zijn geheugen een begrijpelijke keuze van Wim.
Daarna geluk. Douwe had al remise afgeslagen omdat hij speelde tegen de op papier zwakste tegenstander. Hij probeerde een gelijkwaardige stelling naar zijn hand te zetten. Maar zoals zo vaker als je aanvalt loop je risico. In dit geval kostte het twee pionnen en een stelling die ik slapend naar winst zou voeren. De tegenstander van Douwe koos echter niet de juiste voortzetting waardoor Douwe kon ontsnappen met een blauw oog. Het werd remise.
Als derde pech. Marcel had zijn tegenstander overspeelt en het paard+ vijf pionnen eindspel was simpel te winnen als hij met zijn goed staande koning naar voren was gestormd en de vijandelijke pionnen had verorberd. Hij begon echter met zijn pionnen te lopen. En terwijl Marcel zijn pionnen naar voren liet stormen kon de vijandelijke koning net op tijd het centrum bereiken. Remise was daarna het logische gevolg.
Als laatste Net wel. Jan had de hele avond met de rug tegen de muur gestaan. Had wel een mooie A-lijn, maar moest afwachten wat de tegenstander deed. De wisseling op de overige borden speelden daarbij beide spelers parten. Moest je nu volop op de winst spelen (want het lijkt slecht te gaan) of moet je vooral niet verliezen (want we staan gunstig). Na zet 40 was duidelijk dat Jan blij mocht zijn met remise om een gelijkspel (en vluggeren) te halen. op zet 45 dacht Jan met een mooie combinatie waarbij dames in bleven staan de remise binnen te halen. De tegenstander reageerde echter ook mooi en uiteindelijk verloor Jan een pion en was er een stelling met gelijke lopers en een pion minder ontstaan. Jan kwam er net te laat achter wat de remisestelling was en kreeg toen geen kans meer om deze te bereiken. Net niet voor ons, maar wel Net wel voor Van der Linde.
Als je geluk en pech tegen elkaar wegstreept dan werd de wedstrijd dus beslist door Net niet en Net wel. Maar zoals gezegd we hebben het zelf gedaan. Van der Linde had de juiste strijdlust en daarom hebben ze ook verdiend gewonnen.
Pingback: Kwartfinales NOSBO-beker | De Schaakreporter