Ook in de zestiende ronde werd weer fel gestreden om de punten en met verrassende uitslagen; ook gezien het verloop van een aantal partijen.
Allereerst was daar Hans Hut die brutaal een stuk offerde op lange termijn, zo vertrouwde hij mij het offer van zijn paard toe. Geert ten Hietbrink moest zwoegen om zijn stelling bijeen te houden en toen ik op een gegeven moment bij zijn bord kwam dacht ik dat het hem dat – met zijn surplus aan ratingoverwicht – het hem wel zou gaan lukken. Echter veel later vernam ik dat Hans toch met de volle buit er vandoor was gegaan. Hulde Hans!
Bastiaan van Os vroeg zich na zo’n 10 zetten af wat hij nog deed in de speelzaal; hij werd met wit – na een foutje van hem – volledig weggespeeld en zat te wachten op de genadeklap. Echter die werd door Douwe Többen gemist en zie daar, de kansen keerden waarbij ook zwart – mede door tijddruk – ineens moest knokken om niet te gaan verliezen. Dat lukte en de partij eindigde daarna in remise.
Ook vader Jan van Os had het heel zwaar en het leek er zelfs op dat runner-up Ton Selten met de witte stukken met de volle buit vandoor zou gaan. Echter zwart vocht zich terug in de wedstrijd; gooide er nog wat materiaal er tegen aan en wist – verrassend – een eindspel te bereiken die hij wist te winnen.
Herman Voss wilde zijn toppositie tegen koploper Marcel Struik maar al te graag heroveren. Marcel vloog uit de startblokken, kreeg een aanval en leek daarbij kansen te hebben op een betere stelling. Echter kwam hij met zwart nog niet aan het rokeren toe en dat brak hem op. Herman speelde rustig verder, bouwde wat meer druk op, liet dat niet meer los en besliste dit duel in zijn voordeel.
Anneke Boomsma speelde met wit tegen Sergei Sarkisyan. Zwart had er zin in en pakte na lang zwoegen de volle buit. Fred van Leeuwen is lastig te kloppen, maar dat geld ook voor zijn tegenstander Raymond Hof. Beiden probeerden het wel, maar het zat geen overwinning in; er werd uiteindelijk tot remise besloten.
Klaas Tiemens kreeg geen enkele kans tegen de met zwart spelende Almar Gerbens. En hoewel zij op verzoek van Almar een partij van 1 uur per persoon speelden, waren de stukken ruim voor het verstrijken van die tijdslimiet al weer terug gekeerd in het doosje en de klok weer in de koffer opgeborgen. Jan Reinink speelde tegen Edwin Kokee en won zonder al te veel problemen die partij. Edwin kan zijn vorm van voorgaande jaren maar niet terug krijgen, terwijl Jan op deze wijze rustig zijn puntjes bijeen weet te sprokkelen. Ook met Arjen Meijeringh gaat het nog steeds niet goed naar wens; speelt goede partijen, weet vaak dat hij in het middenspel vaak beter staat om dan alsnog te gaan verliezen. Sebo Detmers is daarentegen lastig te verslaan en komt steeds beter in vorm, zo lijkt dat wel. Zo ook in deze ontmoeting; waarbij het punt uiteindelijk bij zwart terecht kwam.
Recente reacties