Zaterdag in de KNSB-competitie moeste wij tegen het tweede van Staunton. Ik verheugde me al op het spelen in het Jannes van der Wal denksportcentrum in Groningen. Vooral omdat de Groninger Combinatie teams daar ook speelden. En de tegenstander van het tweede van de Groninger Combinatie speelde tegen Wageningen. En daar spelen Timman en Afek.
Helaas besloot Staunton vanwege de drukte in het denksportcentrum en de Coronavirus uit te wijken naar het Nescio hotel in Haren. Voordeel was wel dat de reisafstand korter is en dat het natuurlijk rustiger is met twee wedstrijden i.p.v. zeven wedstrijden.
De wedstrijd begon rustig met een remise van Wim. Die wou wel vechten en speelde een Budapester gambiet. Erwin van Pelt speelde niet volgens de theorie. Ik kan de stelling op de foto niet zo snel vinden in de theorieboeken. Dat wil niet zeggen dat het geen theorie is, maar alleen dat het niet een van de hoofdvarianten is. Op de foto ziet het er naar uit dat wit wil aanvallen en minimaal flink wat ruimte wil pakken. Dat bleek in de partij tegen te vallen en toen Wim een mooi paard op d4 kreeg zat er geen winst in voor beide partijen en werd er tot remise besloten. Voor ons een goed resultaat daar Erwin meer dan 100 ratingpunten meer heeft dan Wim en normaal op bord twee speelt. Was Erwin of de teamleider bang voor Jan?
Sergei werd in de opening verrast door het schijnoffer Lxf7. Dat kostte een pion en die kreeg hij niet terug. Bram Kruisinga liet hem niet meer ontsnappen en bracht Staunton 2 aan de leiding.
Bastiaan bracht ons weer langszij. Lucien Jerphanion offerde in de opening een pion. Bastiaan zei ‘dank je wel’ maar was niet van plan deze terug te geven. Hij ontwikkelde rustig zijn stukken en viel aan toen zijn stukken goed stonden. Lucien probeerde te rommelen en hielp daarmee Bastiaan aan het volle punt.
Ton verloor van good old Poppe Dijkhuis. De wedstrijdleider herinnerde beide heren aan hun beroemde eerdere strijdperikelen. In de partij viel Ton aan over de koningsvleugel en Poppe over de damevleugel. Alles volgens het boekje. Het gaat er dan om wie de snelste is. Volgens Poppe was Ton te langzaam. h5 ipv g5 was volgens hem beter geweest. Nu sloeg de aanval van Pope door en stonden we weer achter.
Almar speelde een geweldige partij. Stond volgens het publiek gewonnen. Volgens Almar was het allemaal niet zo gemakkelijk. Good old Henk Seijen wist in het dubbele toren eindspel net op tijd zijn torens goed te positioneren en daardoor de veilige remisehaven te bereiken.
Nu waren alleen de drie topborden nog bezig waarvan Marcel verloren stond. Er kwam dus druk op de schouders van Jan en Douwe.
De lege stoel is de plek van Jan.
Jan had in de opening twee minder goede zetten gedaan. De eerste was nog te herstellen, maar de tweede gaf Anders Bay de gelegenheid om aan te vallen. Het voordeel is natuurlijk wel dat er dan strijd op het bord komt met meestal kansen voor beide spelers. Ik zal niet zeggen dat daarna alles helemaal doorgerekend werd. Wim kwam me tegen en zei: neem het me niet kwalijk maar hiervan begrijp ik niets”. Ik kon hem geruststellen. “Ik snap ook niet hoe ik hierin terecht ben gekomen” Het zag er allemaal wat gedrukt uit toen de tijd een rol ging spelen. Ik neem tenminste aan dat de tijd Anders verleidde tot een snelle zet die hem een pion kostte. Daarna moest het nog wel gewonnen worden. Ik zag op de weg daarheen nog vele beren, maar Anders hielp me door dameruil aan te bieden. Daarna was het een kwestie van techniek.
Direkt daarop gaf Marcel op. Stond vanaf het begin slecht. Dacht met zijn dame op de h-lijn tot aanval te komen maar die stond daar wat buitenspel en na f5 van Theo Ebels stond die niet alleen slecht, maar werd ook een aanvalsdoel. Langzamerhand verloor Marcel pionnen. Een eindspel met toren tegen toren en drie pionnen is niet te houden.
Douwe was terecht zeer tevreden over zijn partij tegen Marijn Swemmer. Hij had de hele partij het betere van het spel en vooral het eindspel van elk een handvol pionnen en een witte loper was een lust om naar te kijken. Douwe creëerde een zwakte op de damevleugel, daarna op de koningsvleugel om vervolgens op de damevleugel de vijandelijke stelling binnen te dringen. De zwarte koning kon nergens heen de witte loper van zwart kon nergens heen. Fantastisch om zo’n stelling te bereiken.
Ook vandaag bleek dus maar weer eens dat het beheersen van eindspellen tot mooie punten kunnen leiden. Douwe en Jan met hun gezamenlijk meer dan 100 jaar ervaring toonden dat maar weer eventjes mooi aan. Ook bij de tegenpartij bleken de oudjes Dijkhuis en Seijen het goed te doen.
Door het behaalde punt stijgen we een plaatsje op de ranglijst van 8 naar 7. Belangrijker is dat we een punt uitlopen op de degradatieplaats. We staan nu drie wedstrijdpunten voor op de degradatieplek.
Facebookbericht Douwe:
Mijn laatste overwinning was in de Nosbo-competitie tegen Hoogeveen op 16 januari en nu heb ik eindelijk (In de KNSB red) na 6 dikke nederlagen en één remise zaterdag weer gewonnen. Dat doet mij weer goed, vooral de manier waarop ik het eindspel heb gespeeld. Het had wellicht iets sneller gekund, maar ik hield de regie wel strak in de hand en won vrij eenvoudig in het eindspel en dus de partij. Daar ik al laatste nog bezig was kwamen wij door mijn winst op 4-4 en dat punt kunnen wij heel goed gebruiken in de strijd om de degradatie in die klasse. 😊🙂🙂
Zwart speelde hier Ke7 waarna ik nam op g6 met de zoveelste zwakke pion voor zwart. Daarna was de winst heel snel binnen🙂🙂
Ik heb onverwacht van mij zelf een groot foute
zet gedaan. Daarvoor bied ik mijn excuses aan ESG 1
Zo een fout in een opening van de partij moet je
niet doen, vooral als je 1551 rating heb.