Na afloop zei Willem dat het een echte Willem – Ton – partij was geweest. Eens. Vaak zorgen wij voor een boeiend schouwspel. Willem opende agressief (en goed) met een snelle opmars van zijn g en h pionnen. Mijn paarden had ik naar de paardenwei op de damevleugel geleid, niet echt dicht bij het gebeuren. Mijn pionoffer was min of meer standaard, ik dacht aan gemakkelijke terugwinst op termijn. Het liep even anders…
Ik dacht daarmee iets briljants te hebben gedaan, was heel tevreden over mijn opening, de omstanders in het post mortem begrepen die tevredenheid niet, evenmin als de computer, die vond dat ik de hele opening minder stond. Toen ik echter toch een ros in volle galop op d3 schaak kon laten geven op de nog niet gerokeerde koning en deze de verkeerde kant op stapte (moeilijk, moeilijk) kreeg ik voor het eerst in de ogen van het beest een minieme plus.
Lang heeft dat niet geduurd. Juist mijn voorzichtige voortzetting nadien hielp Willem in het zadel, hij nam het initiatief gemakkelijk over en zijn taxatie dat mijn voorhoedepion op e4 niet houdbaar zou zijn, bleek ook nog eens juist. Een paar zetten later zond ik echt straal verloren, kon alleen nog hopen op een wonder door op penningen te spelen. En dat werd Willem fataal. Toen ik alweer dacht aan het oude liedje, na voor leuk kijkspel te hebben gezorgd genadeloos te worden afgestraft, gaf Willem een hele toren weg, die stond namelijk gedekt door een gepend paard. Daarna was het in alle opzichten uit.
Waarom de titel van dit stukje? Vanwege mijn stellingsoordeel. Als enige in de zaal kennelijk dacht ik in na de opening wel lekker te staan. Ik houd nu eenmaal van alle spektakel, dynamische kenmerken en aanknopingspunten (aanval door het midden) die de stelling kenmerkten. De nuchtere oordelen van Willem, de omstanders en Stockfish moeten mij toch beter leren.
Geluk of niet,
Geen omstander die het ziet.
Laat die anderen met hun eigen analyses in de waan,
Ondertussen sta je bovenaan.
Dat is een mooie rijm.
Dan ben ik ook een domme die er niks van kan. Ik dacht op dezelfde avond tegen Almar mooie kansen te hebben. Het bleek een hersenschim te zijn. Hoop dpet leven. Je staat wel mooi bovenaan en wie verliest, verliest terecht. Dat is ook schaken. Mooie partij Ton.