ESG 1 heeft het bekerduel met het tweede van Hoogeveen pas in de snelschaakpartijen weten te beslissen. Schuldige daarvoor was ondergetekende die verloor van de goed spelende Leo Spaans.
Hoogeveen 2 was met weinig hoop naar Emmen afgereisd. Men hoopte niet al te dik afgemaakt te worden. De ESG-spelers zijn dit seizoen echter nog niet op dreef. Dat bleek ook weer in deze wedstrijd. ESG nam wel de leiding met een vlotte overwinning van Wim op Nosbo-secretaris Frans van Amerongen. Wim won een stuk, toen een tweede en vervolgens een derde en de gedroomde tegenkansen door Hoogeveen bleven dromen. Wim dacht toen dat hij wel naar huis kon gaan, maar gelukkig konden we hem op tijd vertellen dat hij moest blijven.
De partij tussen Jan en Leo Spaans was een spannende partij die door beiden niet helemaal correct werd gevoerd. Vooral over mezelf ben ik niet tevreden. In de opening een zet overslaan, Wel kijken naar een paardzet van f4 naar e2, maar niet zien dat die ook naar e3 kan op weg naar superveld c5. En dan aan het eind van de partij nog te snel een toren terugnemen met de pion dat ipv kwaliteitswinst een verloren stelling opleverde. Tussendoor wel een paar mooie zetten met de goede ideeën, maar meestal is één fout al genoeg om te verliezen. Drie fouten is bijna een zekerheid voor verlies.
Marcel kon met zwart niet door zijn tegenstander heen breken. Probeerde het wel, maar dat leverde bijna een verloren stelling op. Het remiseaanbod kon niet geweigerd worden.
Leo wist een stelling op het bord te krijgen met een pluspion. Het leek allemaal dreigend die pion op de zevende rij. De tegenstander wist net op tijd onrust te stoken aan de andere kant van het bord. Toen Leo zag dat zijn tijd opraakte en hij geen duidelijk winstplan kon vinden berustte hij in remise in de wetenschap dat vluggeren ook kansen geeft.
Bij het vluggeren ging het al snel de goede kant op. Volgens mij kwamen de uitslagen in bordvolgorde. Winst voor Wim, Marcel en Jan en daarna een verlies voor Leo die een matcombinatie over het hoofd zag. Wel een leuk gezicht. Een losse koning ver van zijn vrienden die op de zevende rij mat werd gezet. Geen winnende wandelkoning dus.
ESG 2 nam ook een 1-0 voorsprong tegen de promotieklasser Groninger Combinatie 4 met Henk ten Doeschate en Fred Sluzewski. Was er vooraf de hoop dat GC 4 op een maandagavond naar het vere Emmen met een gelegenheidsteam zou komen opdraven, toen we de namen zagen wisten we dat het moeilijk zou worden. De winst van Ton tegen Meine Straatman was dus een opsteker. Het leek een mooie partij te worden totdat Meine vergat dat zijn dame instond.
Aan de bovenste twee borden werd de hierarchie hersteld. Zowel Douwe als Geert kregen geen kans tegen de kopstukken van GC4. Als laatste was Almar bezig een licht inferieure stelling te houden. Geen aanknopingspunten om op winst te spelen. En daar een halve dop beter is dan een lege dop werd het remiseaanbod aangenomen. Een nipt verlies, maar meer zat er niet in.
Geen foto’s, uw verslaggever had op de elfde achtereenvolgende schaakdag geen tijd om tussen werk en schaken de camera in te laden. En zijn mobiel mocht hij niet gebruiken van wedstrijdleider Herman.
Pingback: Bekerwedstrijden | De Schaakreporter