Donderdagavond op dierendag trokken we naar Deventer voor de KNSB-bekerwedstrijd tegen Pallas Deventer. Bij de KNSB nu bekend als DSG Pallas. We hadden de pech dat bij de indeling van de beker wij degene waren die de verste uitwedstrijd hadden. Op een door de weekse avond een uur en een kwartier rijden is niet voor iedereen een goede zaak. Gelukkig konden twee gepensioneerden en onze eeuwige student wel. Aangevuld met een bijna pensionada die vrijdag een vrije dag heeft lukte het toch om met een sterk team af te reizen. Wat heet sterk? Het zijn gewoon onze bovenste vier borden en sterk noemen ze zich zelf niet.
Vanwege werkzaamheden op de weg moesten we omrijden via Zwolle en dan via de rechter IJsselroute naar Deventer. Een mooie bochtige route, deels over de IJsseldijk. Gelukkig was het nog licht dus we konden genieten van het uitzicht. Gezien het bochtige karakter van de weg was dat voor de chauffeur niet helemaal weggelegd.
Wij houden niet van laat komen maar dit keer waren we wat overdreven vroeg in Deventer, namelijk een half uur. Dus rustig een kopje koffie drinken in het café gedeelte (Jan thee en Marcel een cassis). Om acht uur konden we beginnen. Niet in de speelzaal tussen de clubspelers van Pallas, maar op het podium. Konden we van bovenaf tenminste de stellingen van de clubspelers bekijken.
We wisten dat zij twee spelers boven de 2100 hadden en twee boven de 2000 dus we hadden ons de underdog mentaliteit eigen gemaakt. Net doen of je tevreden bent met elke remise, maar stiekem van plan zijn om voor een stunt te zorgen. Tenslotte kun je alleen maar winnen. Hun opstelling was wat zwakker dan verwacht. Marcel kreeg 2144 tegenover zich de overige drie 1900 spelers. Nog hoger dan ons, maar wel binnen schietbereik.
De partijen bespreek ik in volgorde van uitslag:
Jan was het eerste klaar. In de opening had hij niet helemaal opgelet, dwz hij haalde de bedachte varianten door elkaar. Om niet in een verloren stelling zonder kansen te komen offerde hij een stuk op h2 voor twee pionnen en misschien aanvalskansen tegen de open witte koning. De tegenstander dacht dat die aanval niks voorstelde en ging op zijn dooie akkertjes zijn stelling wat verbeteren. Jan zette zijn stukken zo neer dat de aanval tenminste wat leek. De tegenstander vond je gaat je gang maar en dat moet je niet tegen Jan zetten. Met de mokerzet g5 (volkomen onverwacht voor de tegenstander) was de partij in hogere en praktische zin uit. Jan moest het nog wel even nauwkeurig spelen. Hij won met wat zetten zijn stuk terug en bleef zijn twee pionnen voor. En ook belangrijk Jan zijn stukken konden wel wat doen, die van de tegenstander waren wat hopeloos aan het toe kijken.
Direkt daarna moest Douwe echter een nul incasseren. Hij had de hele partij onder druk gestaan. Moest al zijn denkvermogen aanpassen om de stelling enigszins houdbaar te houden. En dat met wit. En toen kwam het zwakke punt van Douwe toch weer eens boven water. De tijd. In de beker speel je met 140 minuten + 10 seconden per zet. Je hoeft dan gelukkig niet meer te noteren, maar in 10 seconden kan je niet veel denken. Een foutje is dan snel gemaakt, zeker als de tegenstander wel tijd heeft om na te denken of het een blunder of een valstrik is. In dit geval verdween er een toren van Douwe. Douwe zelf had wel genoten van de partij en bleef met zijn tegenstander analyseren. Normaal is Douwe de eerste met zijn jas aan. Nu was hij de laatste.
Het leek er op dat we zouden verliezen. Marcel had een pion geofferd, maar de aanval leek niet door te slaan en Evert stond na de opening met wit op de onderste rijen vastgedrukt en kon zijn stukken op de damevleugel niet ontwikkelen. Maar des te meer de avond vorderde des te onduidelijker werden de stellingen. Kregen we plotseling kansen. Marcel stond toch goed en was de stelling van Evert eigenlijk niet gewonnen/
Zoals gezegd had Marcel in de opening een pion geofferd en had daardoor een ontwikkelingsvoorsprong en kwam over de damevleugel opzetten, terwijl de tegenstander zijn koningsstukken nog moest ontwikkelen. Zwart vond de juiste verdediging en dan sta je nog steeds die pion achter met een klein beetje compensatie. Genoeg voor remise? Winst lijkt dan ver weg. Maar kijkt u eens naar onderstaande stelling met zwart aan zet.
Marcel met wit staat toch goed? Misschien gaat hij zelfs winnen. Marcel zat al even op de 10 seconden per zet te spelen. Zwart wist nog een oplossing te verzinnen en daarna Marcel in een mooie aanval te overmeesteren.
Dan moest Evert het maar gaan doen. Zoals gezegd stond hij in de opening muurvast gepind op de onderste twee rijen en zijn koningsstukken konden niet weg van hun beginveld. Ik denk niet dat veel mensen op dat moment Evert een kans hadden gegeven. Ik ging er van uit dat wit het ruimte voordeel en zijn ontwikkelingsvoorsprong zou uitbuiten. Die deed dat echter niet en met veel moeite wist Evert de koningsvleugel te ontwikkelen en een sterk paard in het centrum te krijgen. Uiteindelijk won hij een kwaliteit en kreeg een mooie aanval. Ergens moet hij daar gewonnen hebben gestaan. Evert kreeg de tegenstander net niet mat, maar kon wel een paard winnen. Dat deed hij echter niet en toen kwamen de pionnen van wit toch wel in de buurt van de achterste rij. Uiteindelijk verloor Evert.
Verlies met 3-1 en geen snelschaken. Toch reden we met zijn vieren met blijde gemoed naar Emmen. Alle vier hadden genoten van hun partij en daarvoor speel je toch. We zijn geen professionals die hun verdienste moeten halen uit winnen. En we zijn geen sportverslaggever die zegt dat applaus geen punten oplevert. Maar we beseffen wel dat we een kans op een stunt hebben laten liggen.
DSG Pallas |
ESG Emmen |
||||
---|---|---|---|---|---|
Pavoordt van de, M. (Max) | 2144 | Struik , M. (Marcel) | 1932 | z-w | 1 – 0 |
Roos de, R. (Radboud) | 1914 | Hondema , E.C. (Evert) | 1859 | w-z | 1 – 0 |
Klinge , J.R. (Jim) | 1995 | Többen , D.Y. (Douwe) | 1822 | z-w | 1 – 0 |
Paans , J. (Johnny) | 1902 | Os van, J.C. (Jan) | 1788 | w-z | 0 – 1 |
Gemiddelde Rating: | 1989 | Gemiddelde Rating: | 1850 | 3-1 |
Prima verslag Jan!! Mooi schaak van iedereen en inderdaad een prachtige zonsondergang langs de IJssel. Jammer dat we zelf ook ondergingen, maar krachtsverschil zeker niet zo groot op de borden als de ratingverschillen zouden doen vermoeden.
Pingback: KNSB-beker | De Schaakreporter