ESG2 vs JHKRUIT1: Maandag 3 december.
Het was zo’n mooi plan. Tactische opstelling tegen JHKruit.
Hans, Sergei, en Quinten tegen respectievelijk Geert van der Lei (2023), Jan Riemersma (1737), en Michiel Weisbeek (1678). Het plan was dat de spelers op de borden 4,5 en 6 hun “plicht” zouden doen door “gewoon” te winnen.
Op de bovenste borden, 1, 2 en 3 moest dan een verrassing vallen, waardoor we bijvoorbeeld met 3 en een half tegen 2 en een half, of met 4 tegen 2 zouden winnen.
En op de bovenste borden viel inderdaad een verrassing. Serge won met overtuiging tegen Jan Riemersma. Klasse Sergei!!
Hans en Quinten verloren eervol van Geert en Michiel.
Sebo (1405) won van de lager gerate Klaas v/d Spoel (1141).
Dus Sebo deed wat hij doen moest, MAAR…. Marcelis en Raymond lieten het afweten. Marcelis had een offday en Raymond maakte een beschamende rekenfout. Twee nullen. Einduitslag : 2 – 4 .
Ik weet het, als, als, als. Maar het is heel zuur dat de twee laatste borden op deze manier ten onder gingen.
Dat zijn van die partijen waarna je de nacht slecht slaapt, en zelfs even overweegt om te stoppen met schaken. Tóch waren we dicht bij een overwinning. Gaat hopelijk op 14 januari 2019,..ja…dan pas gebeuren tegen RODEN 2.
Verslag van Raymond Hof (Teamleider ESG2
Ook ik heb dat gevoel van eigenlijk maar direct te willen stoppen met schaken dit seizoen al twee keer gehad na een competitiewedstrijd. Vooral als je gewonnen staat en het dan onbegrijpelijk weggeeft kan mij enorm frustreren. Maar gelukkig duurde dat maar heel even, toen ging de knop bij mij al weer snel om. Daarvoor is schaken gewoon een veel te leuke sport en ik hou me vast aan de gedachte/hoop, dat het aantal gemaakte blunders in de toekomst zullen afnemen.
Ik ben mee eens met je Arjen. En dat is sport. Verliezen en Winnen.
Pingback: Eerste klassen ronde 3 | De Schaakreporter