In de strijd om de Noordelijke beker ging ESG op bezoek bij het laag geklasseerde derde team van Assen. Wie rekende dat het een gemakkelijke 4-0 overwinning zou worden kwam bedrogen uit. Weliswaar kwam ESG snel aan de leiding door twee gemakkelijke overwinningen van Marcel en Jan, maar Jan Willem en Bastiaan moesten flink aan de bak.
Jan was het eerste klaar. De jeugdige speelster speelde het Traxlertegengambiet
Daar baalde ik flink van, want als ze dit spelen kennen ze het meestal goed en het is al weer 40 jaar geleden dat ik dit veel speelde. Na P*f7 volgt L*f2. Ik wist nog wel dat je deze loper niet mag nemen. Na Kf1-De7; nam ik de toren op h8. Als zwart nu d5 speelt zegt de theorie dat het gelijk is, maar met de koning op f1 moet wit wel goed opletten. Gelukkig kende de tegenstandster alleen de zetten als ik de loper had genomen. Ze hoorde wel een toeschouwer tegen zijn zoon zeggen dat ze d5 moest spelen, maar dat vond ze maar niks en speelde P*e4. Dekt de loper maar geeft wit de kans met Dh5 schaak aan te vallen. Vier zetten later gaf ze op, ze bleef een toren achter.
Marcel had een vlotte aanvalspartijtje waarbij Jan Boer wel een triple pion op de f lijn kreeg, maar zijn koning kwetsbaar in het midden bleef. Toen Marcel met zijn dame de witte stelling binnenviel kon de tegenstander niets anders doen dan opgeven.
Bastiaan speelde een moeizame partij waarbij de tegenstander een koningsaanval op wist te bouwen. Dat leverde een kwaliteit op. Bastiaan creëerde tegenkansen met een opgerukte vrijpion. Dat bleek uiteindelijk voldoende om de remisehaven te bereiken en daarmee de winst van het team veilig te stellen.
Jan Willem offerde een op het oog kansrijk, maar de tegenstander Cor van der Werf verdedigde koel. Hij stond zelfs twee zetten langer zeer goed, maar wat mindere zetten bleek voldoende om de stelling weer gelijk te maken. Het publiek gaf de voorkeur aan de vier pionnen van Jan Willem in plaats van het Paard van Cor. Jan Willem wist nog met één van zijn pionnen de overkant te halen. Dat kostte Cor een toren. Het eindspel van paard en pion tegen toren bleef over. De pion ging nog verloren maar Cor wist hoe toren tegen paard remise is te houden. Jan Willem probeerde het lang, maar moest uiteindelijk in remise berusten.
Die traxler variant. Voor degene die hierin geinteresseerd is: leuk om wat partijen te onthouden in deze variant: maar om dit als zwart in de praktijk toe te passen is vragen om een nul.
De allermooiste partij van traxler (bij elke afwijking weet ik niet meer wat te doen, een juweeltje, maar voor mij 1 onbegrijpelijk geheel) Nu zijn er wel veel van die onstervelijke partijen geweest in de geschiedenis, maar deze tussen Reinisch en Traxler is wel een hele fraaie.