Consistent waren de standen van het eerste snelschaaktoernooi om het ESG kampioenschap wel. In de voorronde won Jan alles, behalve een enkele remise en ik idem dito afgezien van een nederlaag tegen Jan. De rest van het veld volgde op enige eerbiedige afstand. In de eindronde hetzelfde beeld. Voor mij een tamelijk ongekende luxe in het 5 minuten schaak.
Persoonlijk beleefde ik prestatief dus een fijne avond. Ik had een engeltje op mijn schouder en een engel op de lat. Niet best spelend gingen velen tegen mij desastreus in de fout. Evert stond glad gewonnen, mat in 2 of 3, maar liet mij promoveren en de partij keren. Herman toonde een fatale zetverwisseling, hij stond huizenhoog gewonnen, moest even een toren slaan en ik had opgegeven, hij koos de verkeerde volgorde en ik zette hem mat. Geert had het beste van het spel (in de voorronde), name met het verkeerde stuk en werd door mij mat gezet. Raymond hoefde alleen nog maar de beslissende stoot uit te delen, maar vergaloppeerde zich in overwegende stelling. En zo ging het maar door. Ik heb met dubieus spel flink gescoord.
Van de andere partijen heb ik uiteraard niets gezien, daarom de eindstand:
1. Jan van Os 6,5
2. Ton Selten 5,5
3. Herman Voss 5
4. Evert Hondema 3
5. Almar Gerbens 2,5
Marcel Struik 2,5
7. Raymond Hof 2
8. Hans Hut 1
(De voorronde toonde hetzelfde beeld: Jan 9,5 ; Ton 8,5 ; Marcel en Raymond 7; Evert en Geert 5,5 ; Almar 5 ; Sergei 3 ; Marcelis 2,5 ; Hans 1,5 ; Anneke 0)
Edwin, Piet, Klaas en Jan R speelden onderling, deden niet mee aan het snelschaak.
Nou tegen mij stond je steeds beter, alleen de tijd was niet goed. En daar profiteerde ik van door van alles weg te geven op een manier dat je ook nog moest nadenken en dat kostte je jouw laatste seconden.
En zonder geluk vaart niemand wel in het snelschaken. Deed ik wel of niet een onreglementaire zet tegen Raymond? We wisten het beiden niet met zekerheid te zeggen en speelden door en ik won.