De kop is er af

Zo, de kop is er af! Het schaakseizoen werd voor ons maandagavond geopend met het traditionele 1^e ronde van ESG-snelschaakkampioenschap. Deze wedstrijd bestaat uit drie snelschaakavonden en daarvan tellen er voor ieder lid die daar aan deelneemt de twee beste resultaten mee voor de eindrangschikking.

Er deden aanvankelijk 13 leden mee waardoor Quinten en Ton gezamenlijk de indeling maakten. Er werd gestart met 2 voorrondegroepen, één met 6 deelnemers en één groep met 7 snelschaakfanaten. Twee mooi evenwichtig ingedeeld en waarbij de kans op verrassingen, althans dat dachten wij allemaal wel een beetje, niet zo erg groot waren…. Het kampioenschap verliep toch weer net iets anders dan men dacht(!) In groep A begonnen de twee favorieten, Jan en Marcel voor de eindzege heel erg goed en stonden met nog twee ronden te spelen samen met 2½ uit 3 op een gedeelde 2^e plaats achter onze kersverse voorzitter Theo, die echter wel een gemakkelijker schema achter de rug had. Wel had de nieuwe vz. Zijn voorganger al naar huis gestuurd met een fikse nul….

De twee slotronden brachten nog heel wat spektakel op de borden waarbij vooral Ton en Theo de hoofdrol voor zich op eisten. Zij wisten allebei namelijk van Marcel te winnen en zorgden er tevens voor dat de clubkampioen – die vooraf aan de snelschaakkampioenschap daarvoor werd gehuldigd – in deze eerste ronde wel eens in finalegroep 2 zou moeten uitkomen….

In de voorronde groep B zou de dienst wel worden uitgemaakt door Herman, Evert en Douwe; zo was de verwachting. Voor twee van de drie genoemde spelers was plaatsing voor de hoogste finaleronde dan ook geen probleem en ook Douwe begon met een overwinning. Daarna werd het stil – heel erg stil zelfs – en pas in zijn laatste partij werd er een tweede zege daaraan toegevoegd. Dus ook hier einde verhaal….?

Het toeval speelde daarin een grote rol; drie spelers zagen om uiteenlopende redenen af van het spelen van de finaleronde waardoor de wedstrijdleiding besloot om één finalegroep te gaan vormen van 10 spelers.

De favorieten lieten zich gelijk gelden waarbij Herman – na een jaar afwezigheid bij het ESG – al zijn partijen voor de pauze in winst omzette. Hij werd op de hielen gevolgd door Theo samen met, jawel Marcel (4½-5) die toch wel wakker bleek te zijn geschut. Ook Douwe stond op korte achterstand (4-5) en dan pas Jan met 3 uit 5. Na de pauze barste het gevecht om de winst in dit eerste toernooi verder los waarbij Herman de grote winnaar werd en Douwe de grote verliezer. Jan en Marcel bleven goed in het spoor, al konden zij Herman niet echt pijn doen, die rustig door bleef scoren en uiteindelijk in de voorlaatste ronde remise moest toestaan tegen Marcel (8½-9). Raymond wist zich in dat geweld ook nog knap te kunnen handhaven en eindigde daardoor op een verdienstelijke 5^e plaats, net achter Theo, maar wel boven Douwe. Marcel en Jan eindigden tenslotte op de tweede en derde plaats.