Weer 4,5-3,5

Het lijkt wel of we een patent hebben op 4,5-3,5 of beter op 3,5-4,5. Ook de derde wedstrijd ging namelijk met deze cijfers verloren. En weer had er meer in gezeten tegen een op papier sterkere tegenstander.

De wedstrijd zelf was minder spannend dan de uitslag doet vermoeden. We kwamen namelijk op een onoverbrugbare achterstand door vier nederlagen. De exacte volgorde weet ik niet maar invaller Sergei verloor na de hele partij zwaar te hebben gestaan. Kwam in de opening een pion achter en dacht die eenvoudig terug te winnen. Dat lukte niet helemaal. In het gevorderde middenspel raakte hij ergens een toren kwijt en dan rest alleen overgave. Arjen stond ook de hele tijd verloren maar kreeg in het eindspel een niet te missen kans. Die kans miste hij niet. Met een familieschaakje werd een loper opgehaald. En dat waren de twee enig overgebleven stukken. Rustig je koning goed neerzetten en dan de pionnen oppeuzelen met koning en paard is dan het plan. Arjen dacht dat wel alleen met zijn paard te kunnen doen. Toen kwam echter een pionnendoorbraak en kon één vijandelijke pion de overkant halen. Ook verlies derhalve.

Daarna kwam Marcel zijn problemen niet te boven. Na zijn overwinning op Mark Kruit van GC 3 en op Jan afgelopen maandag dacht Marcel dat hij zich alles kon veroorloven. Zo bleef zijn paard op g1 wel heel lang staan. Zwart nam het initiatief en Marcel kwam niet meer in zijn spel. De matcombinatie was mooi. Theo had tegen de nestor van Assen Wout Knol lang een goede stelling. Waar het mis ging weet ik niet, maar gezien zijn opmerking op onze WhatsApp groep (het komt niet meer goed met mij) ging het plotseling simpel verkeerd.

Dat was 4-0. Vervolgens bood Douwe zuchtend en kreunend remise aan in een pot-remise stelling. Die werd uiteraard aangenomen en de wedstrijd was verloren. Daarna pas kwamen we terug. Geert won. Dat was een kwestie van de stukken goed neerzetten, druk op de ketel houden en langzaam de druk opvoeren tot de tegenstander omvalt. Geert was de enige met een hogere rating dan zijn tegenstander dus het was ook zijn opdracht.

Willem en zijn tegenstander bleven lang gelijk op staan. In het late middenspel had Willem een paard en de tegenstander een loper. De tegenstander begon de stelling echter te sluiten waardoor zijn loper weinig aan het spel kon toevoegen. Het paard van Willem deed echter wel mee en dan sta je dus een stuk voor en dat is aan Willem wel besteedt. Nu zat Willem natuurlijk ook vol zelfvertrouwen achter het bord. Twee dagen voor deze wedstrijd had hij Frits Rietman (2254) nog op remise gehouden, of beter gezegd Rietman kon via eeuwig schaak nog net ontsnappen aan een nederlaag.

Bleef over uw verslaggever die een witte aanval over zich heen liet komen. Zo van Kom maar, kom maar, kom maar in mijn klauwen. En dat deed zijn tegenstander sportief. Eén foute zet van hem kostte een pion en die werd met veel zetten samen met een collega naar de overkant gebracht. Het dame en toren tegen dame en toren moest vanwege de eeuwig schaakmogelijkheden nog wel even secuur worden gespeeld. Dertig zetten na de pionwinst stond de winnaar met zijn collega op f2 en g2.

Op bovenstaande foto is de strijd gestreden. Dat moet ieder lid kunnen winnen. Lukt het u niet vraag het maandag aan de meester him zelf.

Weer een verlies dus. Opvallend de punten werden gehaald door de reizigers van één auto. Die gingen met 3,5 punt naar huis. De andere auto met 0 punten. Het lag dus voor een groot deel aan de voorbespreking in de auto. In de ‘puntenauto’ was het alleen jammer dat één schaker pas halverwege instapte en die scoorde daardoor ook maar een halfje. Het zal u duidelijk zijn dat die op de terugweg ook halverwege uit de auto werd gezet. Zijn excuses waren niet meer om aan te horen. Met drie winnaars werd de terugreis in vrolijke stemming voortgezet. Bij hun lag in ieder geval niet de schuld van de nederlaag. Zij hadden met goed spel gewonnen en konden dan ook zeer tevreden zijn.