De interne, ronde 15

Gisteravond werd er weer volop gestreden in de interne. Daarbij werden er 3 topwedstrijden gespeeld.

Marcel Struik, in een fel gevecht met de niet aanwezige Herman Voss om de koppositie, kon bij winst tegen Jan van Os wel eens weer op de eerste plaats komen. De clubkampioen liet er geen gras over groeien en dicteerde – mede door dat Jan één van zijn paarden foutief uitspeelde – gedurende de gehele partij. Er kwam een dijk van een aanval op de zwarte – nog niet gerokeerde – zwarte koning waarbij veld f7 één vaan de speerpunten werd. Het was dan ook snel over en uit.

Evert Hondema kwam zijn schaakmaat Ton Selten nu als tegenstander achter het bord tegen en liet er ook geen gras overgroeien; althans die inspiraties had de witspeler wel. De partij werd op scherp van de snede gespeeld, maar met het verkeerd uitspelen van één van zijn stukken werden de rollen in één klap omgedraaid. Evert moest een kwaliteit in leveren en moest later ook nog eens zijn mooie zwartveldige loper ruilen. Ton nam het heft in handen voltrok langzaam maar zeker het vonnis over zijn tegenstander die hij door zijn zege op de ranglijst passeert.

Ook Douwe Többen liet er geen gras over groeien in zijn partij tegen Theo Dijkstra en nam gelijk het initiatief in handen en stond die ook niet meer af. Zwart werd in zijn “hok” terug gedrongen en kwam niet verder dan tot het verdedigen van zijn “Have en goed”. Soms leek het er op dat de druk op de zwarte veste wat minder werd, maar het voordeel was gedurende partij steeds bij wit. Theo offerde in arren moede nog wel zijn paard, maar dat gaf zwart geen uitkomst; integendeel, het plecht was daarna snel beslecht.

Bastiaan van Os dacht op een gegeven moment wellicht dat hij zijn partij tegen Fred van Leeuwen wel in een veilige haven zou kunnen loodsen, maar Fred dacht daar kennelijk toch net even anders over. De witspeler had gedurende de wedstrijd wel een overwicht en wist ook nog eens een tweetal pionnen te veroveren en dat zou normaal gesproken wel genoeg moeten zijn voor de winst. Echter zwart zette een aanvalletje op en kwam daardoor steeds beter te staan en creëerde zelfs mooie tegenkansen en kon daardoor net de partij remise houden.

Almar Gerbens trad met zwart aan tegen Jan Reinink en kreeg na een gelijkmatig begin het heft in handen. Wit kwam nog met een tegenoffensief met zijn f-pion, maar in plaats van het kansrijke f6 te spelen werd er op g6 geruild en kon zwart verder met een gerust hart aan zijn droom verder bouwen. Die droom – het winnen van deze partij – werd bewaarheid via zijn dubbele torenaanval over de e-lijn.

Edwin Kokee wilde wel heel erg graag winnen van Klaas Tiemens, maar zoals wij Klaas kennen verleende hij daar toch zijn medewerking niet aan mee. Wat wit in de partij niet gelukte, lukte het hem wel in de daarop volgende analyse. Daarin werd zwart wel steeds de verdediging ingedrukt met soms wel heel veel voordeel van de witspeler. Maar, zoals altijd gelden behaalde successen in analyses niet mee voor de uitslag en dus wacht Edwin nog altijd zijn eerste zege.