Succesvol schaaksimultaan Marcel

Het einde van het seizoen nadert en dat is te merken aan de opkomst. Niet alleen is de interne-competitie afgelopen, maar het is bovendien ook nog eens mooi weer en dan weet/geloof je het al snel. De niet aanwezige leden hebben dan wel weer een bijzondere avond gemist: want Marcel mocht alweer voor de vierde keer in successie aantreden voor een simultaan tegen de leden van het ESG. Zijn scores in voorgaande jaren was niet altijd even goed, maar wat wil als ook zijn concurrenten voor het clubkampioenschap ook altijd weer meedoen.

Om 20:00 uur startte Marcel met de eerste rondjes tegen zijn 11 tegenstanders en in het eerste half uur lagen de rondetijden erg hoog. Net geen wereldrecord, maar toch… Maar ook de eerste missers kwamen al op diverse borden, niet alleen van de leden maar ook van de gever. Zo ook naast mij; Sergei won al heel snel een stuk en dan moet Marcel aan dat bord vol aan de bak! Maar ook aan een paar andere borden loopt het wat stroef voor onze kampioen; zo wint Jan Reinink materiaal, en dan komt zowaar Arjen ook nog eens goed uit de startblokken. Ook Edwin weet zich te handhaven en staat om 21:00 uur qua materiaal gelijk als hij weer naar huis moet. Gelukkig is Anneke net binnen gekomen en die mag dan die partij voortzetten. Echter, Edwin heeft geen gezonde stelling aan Anneke weten door te geven waardoor zij moest vechten om nog te kunnen overleven.

Dan ineens geroezemoes in de zaal; Geert is voor de bijl gegaan. Het eerste punt is binnen voor Marcel. Daarna volgen er meer: Anneke, Hans, maar ook vader Struik moest er aan geloven. En Sergei zult u zich gaan afvragen? Nu, die kreeg toch een aanval om zijn oren en moest werkelijk alles uit de kast halen om zijn stelling te kunnen handhaven. Het leek te lukken, maar daar kwam de volgende verrassende zet en daar ging Sergeis extra stuk. Daarna was het een gelopen strijd en kon ook hij met een nederlaag naar huis. Maar wat was dat een heerlijke pot….

Jan Reinink kon ook de winst ruiken; had materiaal genoeg over maar ook hier werd de tijdsdruk te veel voor onze senior. En zo gingen de rondjes steeds sneller en sneller, doordat er steeds meer leden afhaakten met verlies omdat Marcel uiteindelijk toch te sterk bleek te zijn en steeds betere zetten dan zijn tegenstanders op het bord bracht.

Na zo’n 50 rondjes waren er nog een paar spelers over en één daarvan was Ton. Die speelde vanuit de opening zeer gewaagd en daar werd dan ook een bloedstollende partij op het bord gespeeld. Scherpe en creatieve zetten werden door beide spelers op het bord getoverd maar het was Ton die daar net iets beter mee om kon gaan. Zijn stelling werd steeds beter en Marcel moest alles uit de kast halen om zijn stelling houdbaar te laten houden. Echter, juist toen ik weer even tijd had om bij hun partij te kijken, had zwart geforceerd mat in twee op het bord. Het eerste punt voor één van de leden was een feit! Goed gespeeld en zeker heel erg verdiend gewonnen!

Waren zo 22:00 uur nog zo’n 9 leden aan het spelen, een kwartier later was het aantal ineens geresumeerd naar zo’n 5 spelers waardoor wij nog minder bedenktijd kregen om een zet te doen. Het is namelijk de gewoonte dat als de simultaangever aan jouw bord komt jij dan een zet moet doen. En dan wil dat nog wel eens helemaal verkeerd aflopen. Goede en/of gewonnen stellingen kunnen dan heel gemakkelijk in eens omslaan naar verlies. Na ruim 3 uur spelen waren er nog drie spelers over in de race om de huidige kampioen te mogen /kunnen kloppen. Ook Herman – veelvoudig (oud)- clubkampioen – stond heel goed, misschien wel gewonnen, maar ook aan dat bord toverde Marcel een prachtige combinatie op het bord waar Herman op dat moment het antwoord schuldig moest blijven.

Daarvoor had Arjen ook verloren, mede door het verkeerd terugnemen na een ruil. Tot dat moment had Marcel ook aan dat bord het spel niet geheel onder controle. Na zo’n ruim 60 zetten bleken er nog twee spelers achter hun bord te zitten; twee spelers die ook – hoe is dat mogelijk – het langste lid zijn van het Emmer S.G.. Jan had al een tijdje het heft in handen en gaf – ook toen Marcel gelijk al weer aan zijn bord verscheen – geen krimp. Hij voerde met zijn hand krachtige zetten op het bord en zo moest onze kampioen zijn tweede nul toestaan.

Daarna was Douwe zijn enige tegenstander die het zeer fraaie resultaat van 8 – 10 nog kon aantasten. De kansen waren daar: na een hard gevecht was er op dat bord een T-eindspel ontstaan waarbij Marcel een pluspion bezat. Ooit geofferd door zwart met de gedacht dat die pion wel weer terug te winnen was, maar dat in de praktijk toch net iets anders bleek te zijn. Maar in een toreneindspel met één pion minder wil best nog wel eens in remise eindigen. Echter, vanavond niet…. Na 4 uur spelen moest de 6-voudige oud-kampioen zich tegen de huidige kampioen gewonnen geven.

Marcel; gefeliciteerd met dit succes, het was het beste resultaat van alle vier seances die jij tot dusver hebt gegeven aan de leden. 9 – 11, een schitterende resultaat.

Onderstaand de scores van alle jaargangen.