ESG 3 deelt de punten met Staunton 1

Na 2 nederlagen op rij mochten we op 28 maart jongstleden proberen deze neergaande lijn te stoppen in de thuiswedstrijd tegen Staunton 1.

Als teamleider had ik mezelf op bord 1 ingedeeld. Met slechts 4 man in een team is het soms lastig om goede opstellingen te maken, als je rekening wilt houden met een evenwichtige kleurverdeling en iedereen ook eens op een hoger bord wil laten spelen. Afgaande op eerdere uitslagen van Staunton bestond de kans, dat ik een 1900+ speler (Erwin van Pelt) tegenover me zou krijgen en dat gebeurde ook daadwerkelijk. Verwachtende dat je hoogstwaarschijnlijk enigszins in de rol van kanonnenvoer zult optreden moet je dan maar vooral hopen dat je een goede partij zult spelen en dat je er een leuke pot van kan maken.

Tot het laatste kwam het echter niet: ik speelde de opening niet helemaal goed in de variant van het Nimzo-Indisch die op het bord verscheen. Eerst deed ik al een niet al te gebruikelijke damezet om een pion te dekken en later ging ik met mijn loper niet naar a6 (om daar op wits zwakte c4 te spelen, maar naar b7). Erwin schoof intussen zijn e en f-pion in het centrum naar voren, met als gevolg, dat ik al vrij snel behoorlijk vast kwam te zitten met mijn stukken. Toen ik zelf een centrumpion naar voren schoof om een zelfde soort zet van de tegenstander te voorkomen, verscheen er een wit paard op f5 en dat was het begin van het einde. De ene zwarte pion na de ander verdween van het bord en al na 22 zetten was mat onafwendbaar en was het pleit beslecht.

Natuurlijk hoop je vooraf langer tegenspel te kunnen bieden, maar een eerste voorwaarde daarvoor is een goede opening en die ontbrak dit keer.

Mijn kansloze nederlaag gaf mij voor de verandering wel de kans om de partijen van mijn teamgenoten wat beter te volgen.

Hans had op bord 2 ook een tegenstander met een aanzienlijk hogere rating. Tijdens mijn partij had ik al gezien, dat hij een kwaliteit achter was gekomen en daar kwam later nog een pion bij. Tegenkansen waren er niet voldoende, de Staunton-speler ging uiteindelijk op jacht naar de witte monarch en haalde het punt zonder al te veel problemen binnen.

Nee, de kansen lagen wat rating betrof op borden 3 en 4 en dat bleek ook al vrij snel in beide partijen.

Flip’s tegenstander offerde een loper met de bedoeling een koningsaanval te lanceren. Eén van de paarden van de ESG-er werd in een penning gezet en de Staunton-speler stuurde zijn dame richting de vijandelijke koning. Het leek echter allemaal dreigender dan het daadwerkelijk was, omdat met name het andere paard van Flip een uitstekende verdediger bleek te zijn en al het gevaar werd vakkundig geneutraliseerd. Toen de met zwart spelende Emmenaar zelf ook in de aanval ging was het snel gebeurd. Met secuur spel werd de zege gepakt en was er voor het team ook weer hoop op een goed resultaat.

Dit goede resultaat werd op overtuigende wijze door Sebo binnengesleept. Zijn tegenstander beging vrij vroeg in de partij een blunder, waardoor Sebo een kwaliteit en twee vrijpionnen voor kwam te staan. De Staunton-speler verdedigde zich nog lang en taai, maar met het materiële overwicht wist de ESG-speler zich uitstekend raad en was het uiteindelijk een kwestie van tijd totdat het gelijkmakende punt werd binnengehaald.

Met 2 overwinningen, 2 nederlagen en een gelijkspel zijn we ergens in het midden van het veld van 7 ploegen terug te vinden en wacht ons deze competitie alleen nog een uitwedstrijd tegen Assen 3.

Tot slot nog even de uitslagen op een rijtje:

Bord 1: Arjen Meijeringh (1420) – Erwin van Pelt (1903) 0-1

Bord 2: Hans Hut (1377) – Bram Kruisinga (1746) 0-1

Bord 3: Flip Werter (1370) – Pablo Gomez Becerra (0) 1-0

Bord 4: Sebo Detmers (1459) – Rob Werkman (1356) 1-0