Net geen miniatuurtje – zo rekent Marcel af!
Vroeger, lang geleden, was ik geabonneerd op het Duitse tijdschrift Die Schachwoche. In een geliefde rubriek werden miniatuurpartijen behandeld. Criterium om daarvoor opgenomen te kunnen worden was resultaat binnen 20 zetten. Supergrootmeesters, voor zo ver die er toen al waren, kwamen er niet in beeld, maar op West-Duits subtopniveau werd elke week toch voldoende kolomvulling gevonden. Zelf begon ik het lezen van het blad altijd met die rubriek. Bijzonder leerzaam om uitgelegd te krijgen hoe redelijk onderlegde schakers toch in weinig zetten afgedroogd kunnen worden, welke fouten daaraan debet waren. Ik herinner me thema’s als te vaak met hetzelfde stuk in de opening spelen, de tegenstander is al ontwikkeld, terwijl de aankomende verliezer in de eerste tien zetten al vier keer hetzelfde paard bewogen heeft. Of teveel pionzetten, ook zoiets. Misschien zelfs het Olthof-thema, door-en-door bekend bij hen die al wat langer lid zijn van ons Schaak Genootschap: 10 zetten gespeeld en nog steeds niet gerokeerd. Foei!
Of Tjeerd Olthof zaliger daarin altijd gelijk had? Als je het aan Marcel Struik vraagt, zal hij ontkennend antwoorden. Gisteren had hij tegen mij niet in de eerste tien zetten de rokade achterwege gelaten, op zet 12 speelde hij Ke8-d7, volgens mij op dat moment zijn beste zet, die een ontwikkelingsachterstand mitigeerde en interessante invalvelden aan mijn zwarte loper op f4 ontnam.
Twee zetten later speelde ik de loper in kwestie terug naar c1 (wel nadat ik Ta1-d1 had gespeeld), maar dit leidde toch pionverlies in. En toen ik op zet 17 een tweede pion achter kwam, had ik achteraf in wezen al kunnnen opgeven. Ik probeerde nog wat, maar was daarin volstrekt kansloos.
Wat was nu jet verklarend thema? Te lichtzinnig pionnen weggeven? Zeker, Maar, ik denk vooral terugtrekken als verder naar voren had gemoeten. Dit een beetje tegen mijn karakter in. Te verklaren vanuit groot respect voor mijn tegenstander. Niet voor niks meervoudig clubkampioen.
En ik denk dat hij opnieuw op weg is naar het kampioenschap. Ik heb de nieuwe stand nog niet gezien, altijd een verrassing hoe ons Keizer systeem de punten uit haar Pandora’s Box laat rollen, maar in mijn persoonlijke kalender heeft hij de toppositie reeds bereikt. Hiervoor tel ik de onderlinge resultaten van werkelijk gespeelde partijen tussen de top 6 van de ESG ranglijst, waarbij ik het even grote als onverwachte genoegen geniet, om daar dit seizoen (nog?) deel van uit te maken. Marcel staat nu op 7 gespeeld en 4,5 punt. Zelf scoor ik 8-4,5. Willem 8-4, Jan 6-3, Jan Willem 6-2,5 en Herman 7-2,5.
Wordt vervolgd!
Eén reactie op “Net geen miniatuurtje – zo rekent Marcel af!”
Geef een reactie
Recente reacties
 | tonselten1 op 1 ste ronde allround toer… |
| GC presteert goed op… op Uitslagen jubileum toernooi… | |
 | schaakjan op Uitslagen jubileum toernooi… |
Emmer Schaak Genootschap 
Hoi Ton, zoals verwacht , een fijn artikel. Toen ik het las en jij refereerde aan Tjeerd Olthof moest ik ineens denken aan Valter Heuer, schrijver en schaker. Lid van The Silver Spoon Chessclub en in mei 1991 loge van Tjeerd. Goede herinneringen aan die tijd.