ESG 2 en Het Kasteel 2 delen de punten

Op 30 januari j.l. troffen in de vierde ronde van de NOSBO-competitie, seizoen 2022-2023, de 2^e teams van ESG en het Coevorder Het Kasteel elkaar in ’t Brinkenhoes. Voorafgaand aan de strijd bleken beide teams qua rating redelijk dicht bij elkaar te zitten en hadden beide teams op 2 borden een ratingvoorsprong. Ingrediënten voor een gelijkspel? Uiteindelijk bleek dat inderdaad zo te zijn, maar had de overwinning misschien toch wel naar de Emmenaren kunnen gaan. Maar waar geschaakt wordt, worden fouten en foute beslissingen gemaakt..

Arvid speelde met zwart zijn geliefde Caro-Kann en liet na afloop zijn partij zien. Aanvankelijk was er geen vuiltje aan de lucht en toen zijn tegenstander een toren cadeau deed leek het een kwestie van tijd te zijn voordat hij de overwinning veilig kon stellen. Maar toen ging er iets helemaal mis: Arvid’s dame werd in het nauw gedreven en slechts één vluchtveld bleef nog beschikbaar. De Emmenaar dacht echter dat daar een stuk stond (?) en dat hij daar dus niet naar toe kon met zijn dame (meestal gebeuren dergelijke onbegrijpelijke fouten alleen de schrijver van dit verslag), verloor daarmee de grip op de partij en moest niet veel later in een nederlaag berusten. 

Mij verging het niet veel beter aan bord 1 tegen Vincent Akkerman. Ik speelde met zwart en kwam in een soort kruizing van het Londen-system met een Benoni terecht. Rustig, maar gedecideerd stuurde mijn tegenstander zijn strijdkrachten naar voren en bleef er voor mij steeds minder ruimte over om te manoeuvreren. In onderstaande stelling lijkt het misschien nog wat, maar ik voerde daarna al snel het verkeerde plan uit en kon na 30 zetten opgeven.

Van de partij van Flip heb ik niet veel meegekregen, maar op een gegeven moment was zijn remisevoorstel luid en duidelijk (dit keer ook voor de tegenstander) te horen. Het akkoord van zijn tegenstander liet niet lang op zich wachten en het eerste halfje was daarmee binnen.

Sergei speelde naast mij en daar kwam een dynamische stelling op het bord. Sergei had, naar ik mij meen te herinneren, de kwaliteit voor een tweetal pionnen meer bij de tegenstander. Eerst deed de Coevordenaar een remisevoorstel, dat door Sergei geweigerd werd, waarna enkele zetten later het remisevoorstel in de andere richting plaatsvond. Ook hier werd na enkele momenten van overpeinzing de vrede getekend en daarmee kwam de stand op 1-3 in het voordeel van de gasten.

Gelukkig vielen er ook nog 2 winstpartijen te noteren.

Rob kwam in voormalig ESG-lid Willem Schepers een oude bekende tegen, met wie hij al eens de degens kruisde toen hij nog voor Valthermond zijn partijen speelde. Net als toen liep dat ook dit keer goed af, al ging dat, afgaand op het wedstrijdverslag van de ESG-er niet helemaal vanzelf.

Bord 5 tegen Willem Schepers waar ik indertijd voor Valthe al eens met goed gevolg tegen gespeeld had. Met een dik plus kwam ik nu uit de opening en het zag er hoopvol uit. Willem echter speelt met een snelle rusteloosheid, wat me verwarde, de juiste zetten deden zich niet aan mij voor en met snel krimpende tijd verliep mijn stelling naar verloren.

Tot mijn opluchting bleef hij snel spelen, mistte een paar goeie zetten en zo kreeg ik tactische kansen en kon het tij keren. Een gewonnen eindspel in een paar zetten, zucht.

Flip stond achter me de cruciale fase te volgen met een heerlijk geurend glas wijn in de hand en daar gingen mijn gedachten ….Agent, wijnkenner, houdt auto aan, controle. Raampje open en bestuurder zegt, ‘agent…eh…’. Een juichend bouquet (Hamersma) danst de neusgaten van de agent binnen, ‘Aaahhh, ik ruik het al……, een Meursault 1964, wat een pracht, u bent een gelukkig mens mijnheer, rijdt u maar door, maar eh, doucement he. Dat soort narrow escape.

Nu hebben we een Esg’er die met ‘ratingverliesangst’ in therapie gaat, er komt er een bij met het ‘help ik sta goed in-het-middenspel-wat nu-syndroom’.

Voor het eindspel hoef ik niet behandelt te worden vooralsnog, dat schoof ik strak uit.

Met veel understatement mag ik het een nipt punt noemen.

Raymond stelde in een lange partij uiteindelijk de 3-3 veilig, door in een partij met wisselende kansen Roelof Top te verslaan. Van hem is het onderstaande verslag:

Op bord 6 trad teamcaptain Raymond aan tegen de teamcaptain van Het Kasteel.

Hadden ze zichzelf bewust op bord 6 geplaatst of zijn het echte clubmensen en om de vrede te handhaven offeren ze zich op door “maar” op het laatste bord plaats te nemen?  Na ja…

Het werd in ieder geval vanuit Raymonds perspectief een boeiende partij, waarbij , eerlijk is eerlijk, Roelof had moeten winnen.

Hij beheerste de opening én het middenspel beter dan Raymond en had het moeten afmaken.

Toch slaagde Raymond erin om in het eindspel het tij te keren en de winst naar zich toe te trekken.

Onverdiend? Als je de gehele partij bekijkt wel, maar ja de beste wint niet altijd.

Uiteindelijk door de winst op de laagste worden, respectievelijk bord 5 Rob, bord 6 Raymond heeft het team niet verloren.

En daar gaat het toch om, het teambelang!!

Hieronder, voor wie het interessant vindt, nog de persoonlijke uitslagen.

	ESG II	Rating		Het Kasteel II	Rating	Ronde 4
	Meijeringh, A. (Arjen)	1413		Akkerman, V. (Vincent)	1563	0 – 1
	Sarkisyan, S. (Sergei)	1613		Arends, H. (Henk)	1612	½ – ½
	Slump-Hadderingh, A.A. (Arvid)	1568		Hanemaaijer, T. (Teun)	0	0 – 1
	Werter, P.G.A.J. (Flip)	1349		Deuling, L.J. (Luc)	1376	½ – ½
	Graaff, R.J.J. (Rob)	1581		Schepers, W. (Willem)	1500	1 – 0
	Hof, R. (Raymond)	1490		Top, R. (Roelof)	1391	1 – 0
	Gemiddelde Rating:	1502		Gemiddelde Rating:	1488	3-3

Donderdag 23 februari wacht ons de lastige uitwedstrijd tegen het vierde team van Groninger Combinatie. Daarin zullen we hoogstwaarschijnlijk alle zeilen moeten bijzetten om onze huidige subtopplaats in de poule te behouden.